Helloooooo!
Kitaba olan ilginiz için teşekkür ederimmmm🫶🏻Sabırla yeni bölüm bekleyen herkese teşekkürler.🤍
Oy veren herkese teşekkür ederrimmm🤍
Diğer okuyanlarda sessiz kalmasa oy kullansa çok güzel olacak....☺️
İyi Okumlarrrrr.😚💖
😽 Oylarınızı bekliyorummmmm 😽
....
"Hastanın durumu iyi. Şu anlık tehdit olarak görünür bir şey yok. Toparlandıktan sonra aşağıya inerek çıkış işlemlerinizi halledebilirsiniz.Tekrardan geçmiş olsun."
"Teşekkür ederim..."
Kontrollerimi yapan doktor iyi olduğumu söyleyip odadan çıkmıştı.Doktor odadan çıktığında başımda bekleyen iki askerde bana dönmüştü. Öylece yüzüme bakıyorlardı. İçlerinden biri;
"Tek başına hazırlanabilecek misin?"
"Teşekkür ederim hazırlanabilirim."
"O zaman hazırlan biz seni kapıda bekliyoruz."
Tamam dedim ve odadan çıkan askerleri izledim.Onlar odadan çıktığında ben de derin bir nefes alarak üstündeki hastane kıyafetlerinden kurtuldum.Çok şükür üç günün sonunda hastaneden çıkıyordum ama bir korkum vardı tekrar sorguya alınmak için nezarethanede beklemek.
Tam tişörtümü giyerken açılan kapı ile irkilip kapıya dönmüştüm. Gelen Mete'ydi. Gülümseyip ona döndüm
"Sonunda çıkıyorsun."
"Sorma hastane gerçekten beni boğmuştu."
"Evet hastane ortamı çekilecek gibi değil."
"Umarım buradan çıktıktan sonra tekrar sorguya alınmak için hapishaneye ya da nezarethaneye götürülmem."
Bu söylediğime karşı Mete'nin yüzü düşmüştü.
"Sanmıyorum aslında çünkü sorguların alındı detaylı sorguda girdin bundan sonra bence seni nezarethaneye ya da hapishaneye koymazlar. Belki bir davada yargılanırsın onda da pek büyük bir ceza alacağını düşünmüyorum."
Mete'nin dedikleri ile içime bir su serpilmişti ama yinede bir tarafım karanlıktı.
Odaya şöyle bir göz attıktan sonra ikimizde odadan çıkmıştık.Askerlerin beni kelepçelemesini beklemiştim fakat kelepçelememişlerdi.
Yüzümde iştemsizce bir gülümseme oluşmuştu.
Etrafıma baktığımda aradığım bedeni bulamamıştı gözlerim.Derin bir nefes çekip koluma giren askerlere ayak uydurdum.
Çıkış işlemleri de halledilmişti.
Hastaneden dışarı çıkmamızla bir aydınlanma gelmişti sanki.Gökyüzüne bakıp derin bir nefes aldım.Ve zırhlı araç yerine normal bir jandarma aracına bindirildim.
Zırhlı araç yoktu yani..Belki de Mete'nin dediği gibi olurdu.
Jandarma Özel Harekat Komutanlığına vardığımızda beni albayın odasına getirmişlerdi.
Albayı tanıyordum aslında babamın çok yakın arkadaşıydı.Aynı lojmanda kalıyorduk.Seviyordum kendisini iyi bir adamdı.Ayrıca hiçte o düşünülen sert,katı,acımasız,konuşmayı sevmez,ciddi ya da somurtkan albaylardan değildi.Tam aksiydi.
"Nasılsın Deniz?"
"Sağ ol Ferdi amca...Sen nasılsın?"
"İyiyim Deniz'im.."
Eski günlerdeki gibi bana seslendiğinde mutlu olmuştum özlemiştim onu.
"Öncelikle alınan kararı açıklayayım sana merak ediyorsundur.Ardından bir haberim var sana."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ GÖNLÜME ALAMAM BxB
Storie d'amoreÇocuk yaşta terör örgütü tarafından esir alınıp dağa çıkarılan bir genç ve vatanı,bayrağı,üniforması için canını verecek olan bir askerin aşkları ile imtihanı.... "Bana öyle güzel bakma.Yüreğime dokunma.Seni gönlüme alamam ben...."
