SENİ GÖNLÜME ALAMAM BxB

XVI.Bölüm - MUAYENE

İyi Okumalarrrr.😚💗

Beğenmeyi be yorum yapmayı unutmuyoruzzzzzz💋

      ⭐️

Medya: Ali

....

Ali'den devam...

Muayene edecek doktorun odasına geldiğimizde bir süre kapıda beklemiş ardından kısaca yüzüme bakmıştı.

Gözlerindeki o yorgunluk o ürkeklik ile bakıyordu.İçimde bir yerlerde oluşan sızıyla kendime gelip başımla kapıyı işaret ettim.

Gözlerini kapatıp ağzının içinde biraz mırıldandıktan sonra odaya girdik.

"Buyrun şöyle oturun."

Doktorun gösterdiği koltuklara oturduk.O ise gözlerini ellerine dikmiş küçük bir çocuk gibi bekliyordu.
Doktor bir süre çocuğun yüzünü süzdükten sonra derin bir nefes aldı.

"Şikayetiniz neydi?"

"Biz genel kontrol yaptırmak istiyoruz."

Zaten bu genel kontrol askeriyeye vardığında da yapılacaktı.Şimdi buradayken hallolması bizim için daha iyiydi.

"Peki tamam..."

"Hasta şöyle otursun."

Çocuk son kez gözlerime baktıktan sonra sedyeye oturdu.

Doktor karşısına geçince yüzünü ve vücudunu taradı.

Elini kaldırıp yüzündeki yaralara koyarak yaralarını inceledi.

Çenesini tutup kaldırmak isterken çocuğun ağzından bir inilti kaçmıştı.

Doktor dokunduğu yere bir aire daha dokunmuştu ama çocuk yerinde duramıyordu.

"Nasıl bir darbe aldın buraya?"

"Demirle.." sesi o kadar kısık çıkıyordu ki zor duyuyorduk onu.
Ama verdiği cevap ile doktor şok olmuş ve öylece suratına bakıyordu.

"Adın ne?"

"Deniz." Duyduğum isim ile gözlerimi çocuğa dikmiştim.Ege'nin Deniz'i yeşil gözlerin sahibi miydi?

Ona bakmamla oda bana bakmış ama dolan gözlerini hızla kaçırmıştı.

"Kaç yaşındasın?"

"20.Birkaç ah sonra 21 olacağım.."

"Anladım.."

Doktor kollarını tutmuş ve kollarındaki morluklara ve izlere bakıyordu.

Doktor sıkıntılı bir nefes aldıktan sonra tişörtünü çıkartmasını istemişti.

Tişörtünü çıkarttığında gördüğümüz izler be yaralar karşısında bu sefer sadece doktor değil bende şok olmuştum.

Derin derin kesilen derisi.Yanık ya da herhangi bir şeyden kalan izler. Kabul tutmuş ince çizgiler.Ezik olduğu belli olan morluklar....

İçimdeki sıkıntılı sızı ile gözlerimi çocuğa çıkardım.Öylece beni izliyordu.Buğulaşan gözlerinden damlalar akmaya başlamıştı bile..
İçim sızlıyordu...

"Bunlar.."

Doktor derin açılan yarığa dokundu.

"Bu-"

"Bıçakla yarıldı."

Başka bir yara iznin üzerine geldi.

"Kızgın şiş değdirdiler."

Yarayı görmeden sadece ize dokunulması ile ne olduğunu söylüyordu.

...

Yara izleri için bir krem vermişti.Artık geçti ama
olsun.Çenesindeli şişlik için röntgen çekilecekti.

Röntgeni de çekildikten sonra sonuçları almak için tekrar doktorun odasına girmiştik.

Çenesinde kırıklar vardı ve alçı yapılamayacağı için tedavisi ve iyileşme süreci olduğumdan zor olacaktı.

"Beslenmenizde sıvı şeyler tüketin lütfen çenenizi çok hareket ettirmemeye çalışın."

"Peki doktor teşekkürler."

Demiş ve odadan çıkarak Ameliyathanelerin olduğu koridora gelmiştik.Deniz ise ördek yavrusu gibi peşimde öylece dolaşıyordu.

"Geç otur şöyle."

Yavaşça dediğim yere geçmiş ve başını öne eğerek oturmuştu.Kan çanağına dönmüş yeşil gözleri arada bir etrafı gözlüyordu.

O ürkek bakışlar,o yeşil gözler bana tanıdık geliyor gibiydi..

Ameliyathaneden bir doktorun çıkması ile hepimiz etrafına toplanmıştık.

"Ne oldu doktor."

"Birisini kurtardık.Zor oldu ama oldu.Birazdan normal odaya alınacak.Diğer iki operasyon devam ediyor."

"Çok şükür..."

"Kim kurtuldu peki?"

"Yusuf sanırım adı.Yusuf'u kurtardık."

"Çok şükür Allahım bise geri bağışladın.Lütfen diğer arkadaşlarımızı da bize geri ver Allahım ne olur..."

Tüm dualar hastane koridorunda silah arkadaşlarımız için yankılanıyordu.

Bartu'm benim kardeşim.Allahım seni de tüm silah arkadaşlarımızı da bize geri versin...

Deniz'i kontrol ettirirken biraz oldun dağılan kafam tekrar allak bullak olmuştu.

Kafamı kaldırıp Deniz'e bakmam ile gözleri kapalı elleri açık bir şekilde bir şeyler mırıldandığını duydum.Daha sonra mırıldanmayı kesip ellerini yüzüne götürdü.
Dua ediyordu demekki...

Saatler geçti geçti ama biz hala öylece tek bir göz bile kırpmadam hastane koridorlarında arkadaşlarımıza kavuşmayı bekliyorduk.

....

Bölüm Sonu...🪷