My Wife Is A Beautiful CEO(Translation)

အပိုင္း ( ၁ ) : ဆိတ္သားကင္ ေရာင္းေနသူ

Zawgyi

က်ံဳဟိုင္ျမိဳ႕ အေနာက္ခရိုင္တြင္ လယ္သမားေစ်းတစ္ခု တည္ရွိရာ ဆူဆူညံညံ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားနွင့္ ယာဥ္မ်ားသည္ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ျဖတ္သန္းသြားလာေနျကျပီး ညေနခင္းကိုေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနဟန္ရွိ၏ ။ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားနွင့္ ညစ္ပတ္ေနေသာ ေရမ်ားသည္ ေျမျပင္အနံွ႕ပ်ံက်ဲလ်က္ ရွိသည္ ။ မွိန္႕ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အေရာင္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဆိုင္းပုဒ္မ်ားလည္း ရွိသည့္အျပင္ နီယြန္မီးမ်ားျဖင့္ တသီးတသန္႕လင္းထိန္ေနေသာ ဆိုင္မ်ားလည္း ရွိ၏ ။ အလုပ္မွ ျပန္လာေသာ အလုပ္သမားမ်ား၊  ေက်ာင္းမွ ျပန္လာျကေသာ ကေလးမ်ား၊စားေသာက္ကုန္မ်ားကို ဝယ္ေနျကေသာ သက္ျကီးရြယ္အိုမ်ားသာမက အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ခရီးသြားမ်ားေျကာင့္ မီးခိုးေရာင္ေကာင္းကင္ျကီးသည္ ပို၍ပင္ မႈန္ဝါးလို႕ေန၏ ။

ထိုကဲ့သို႕ေသာ ျမိဳ႕ျကီးျပျကီး ေနရာေတြထဲမွ ထိုေနရာေလးသည္ လူအမ်ားဆံုးရႈပ္ခ်ခံခဲ့ရျပီး ၎တို႔၏ စိတ္ထဲတြင္ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိေစခ်င္ေတာ့တဲ့ စြန္းထင္ခံရေသာ ေနရာေလးျဖစ္ခဲ့ရသည္ ။

လမ္းဆံုတစ္ခု၌ တျခားလူ၏ အျမင္တြင္ ရွက္စရာ ေကာင္းေလာက္တဲ့အရာျဖစ္ေနေပမဲ့ ထိုအရာကို ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္ေနသူ လူတစ္ေယာက္ ရွိေန၏ ။

ဆီ ဖုန္မႈန္႕မ်ားျဖင့္ ေပက်ံ႕ေနျပီး ဆိတ္သားကင္မ်ားကို ေရာင္းခ်ေနေသာ လူငယ္ေလးတစ္ဦးျဖစ္၏ ။
သူသည္ အျဖဴေရာင္ အက်ႌလက္ျပတ္ ေကာ္ဖီေရာင္ ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ဆင္ထားျပီး ပလစ္စတစ္သား ဖိနပ္တစ္ရံကို စီးထား၏ ။

ထိုလူငယ္ေလး၏ ဆံႏြယ္မ်ားမွာ ရႈပ္ပြေနေသာ္လည္း
အရြယ္ေရာက္ျပီးသားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေခ်ာေမာလွေသာ မ်က္နွာအခ်ိဳးအစား ရွိသည္ ။အနီးကပ္ျကည့္လိုက္လ်ွင္
ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္၏ အားမာန္ကို ေတြ႔နိုင္၏ ။
သို႔ေသာ္ မိန္းမပ်ိဳမ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႕ပင္ ေခ်ာေမာလွပပါေစ
လမ္းျကိုလမ္းျကားထဲက ဆိတ္သားကင္ ေရာင္းေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို လမ္းေလ်ာက္ေနရင္း တခ်က္ေလး လွည့္ျကည့္ဖို႕ရာေတာင္ ထိုလူမွာ အဆင့္မရွိလွေပ ။

ထိုလူငယ္ေလးသည္ ခ်က္ျပီသား ဆိတ္သားကင္မ်ားကို ေနရာခ်လို႔ေနသည္ ။ ပူျပင္းေသာ ရာသီဥတုေျကာင့္
ကင္ရတာ လြယ္ကူေသာ္လည္း ေရာင္းရခက္၏ ။ ၂ ကင္မွ
ဆင့္ ၅၀ သာ ရွိျပီး ေစ်းေပါလွသည္ဟု ထင္လို႔ရနိုင္ေသာ္လည္း
တေန႕လံုးေရာင္းမွ ထမင္း ၂ နပ္စာ လံုေလာက္နိုု္င္သည့္
၁၀ ေဒၚလာမ်ွသာ ရနိုင္ခဲ့သည္။