Beş asırdır kayıp olan Ay ve Yıldız Prensesleri yeniden Gökyüzü'ne dönerler. Başlarına ne geldiğini kendileri dahil kimse bilemez. Kayıp hatıralar yerlerini buldukça geçmişin ardında gizlenen kaos gün yüzüne çıkmaya başlar ve bu sır bütün evrenin de...
Hepinize iyi okumalar diliyorum. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın❤️
Instagram: mirayggy / gokyuzunun_icinde
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Arya hadi geç kalıyoruz!"
Arkadaşım beni bekletmeye bayılıyordu. Birkaç gün önce eve doğru dürüst market alışverişi yapmaya karar vermiştik. İkimiz de okula gitmek ve yarı zamanlı işlerimiz dışında pek dışarı çıkamıyorduk, haliyle yiyecek stoklarımız da dibe vurmuştu. Açlıktan ölmemek için markete gitmemiz gerekiyordu ama Arya'ya kalırsak otobüs kaçacaktı.
"Geldim."
Ceketinin sadece bir kolunu giymiş, elindeki çantayı kurcalarken koştur koştur yanıma geliyordu.
"Erkencisin," dedim ciddi olmayan, biraz da isyankar bir ifadeyle.
"Rujumu bulamıyorum," diye mırıldandı çantasını kurcalarken.
"Altı üstü markete gidiyoruz Arya, abartma istersen." Duruşunu değiştirmeden bana baktı ve göz devirdi. Derin bir nefes verdim ve kıkırdadım. Her zamanki süslü Arya...
Bayan Süslü sonunda rujunu bulduğunda koştur koştur evden çıkmış ve otobüse son dakika yetişmiştik. Kendimize zar zor oturacak yer bulmuştuk ve yanımızda oturan iki teyzenin yaptığı dedikoduyu dinliyorduk. Onlar konuştukça Arya ile gülmemek için dudaklarımızı ısırıyorduk. Neyse ki market birkaç durak ötedeydi ve bu işkence kısa sürmüştü.
Güneşli ama bir o kadar da serin bir gündü. Dün gece yağan yağmurun kokusu her yerdeydi. Bu koku bana çok huzur veriyordu. Havanın huzurlu kokusunu içime çekerek bir market arabasını kaptım ve içeri girdik.
Ben her zamanki gibi ilk başta çikolata reyonuna koştum. Paketlerin ardından kokularını alabilecekmişim gibi derin bir nefes aldım. Dudağım yukarı kıvrıldı. Bana huzur veren bir gün... Terapi gibiydi. Bitter çikolata, beyaz çikolata, sütlü çikolata, fıstıklı çikolata, karamelli çikolata, kırmızı meyve aramolı çikolata... Her birinden ikişer üçer tane aldım. Tatmin olmuş bir şekilde gülümseyerek Arya'nın yanına gittim. O da her zamanki gibi meyve reyonundaydı. Ona göre taze tatlılar yemek paketlilerden daha iyiydi, ki haksız sayılmazdı. Ama çikolata işte, kim hayır diyebilirdi ki?
Arya omzunun üstünden önce bana sonra sepetteki paketlere baktı. Başını tekrar bana kaldırınca 'Ciddi misin?' der gibi bir suratı vardı. Gülümsedim.
"Bir de doktor olacaksın. Kendi sağlığına dikkat etmeden başkalarını nasıl iyi edebilirsin ki?"
"Ne alakası var şimdi? Biraz çikolatadan zarar gelmez hem." Pişkin pişkin sırıtıp bir çocuk gibi nazlandım. Arya ise sadece başını iki yana salladı ve beni onaylamadığını ifade etti.
"Bu kadar tatlı seni hasta etmeye yeter de artar bile."
Birkaç poşetle aldığı taze meyveleri sepete bıraktı. Market arabasının kontrolüne geçti ve market alışverişimize yön vermeye başladı. Acelesiz ve eksiksiz bir alışveriş yapmıştık ve yaklaşık bir saat içinde sepeti ağzına kadar doldurmuştuk.
