Krallık Ateşi

1. Oyun daha bitmedi

***
Tekrar merhaba!

Bu hikayede anlamadığınız birçok şeyi sorabilirsiniz.
Az önce bu hikayeyi bir arkadaşıma anlattım ve Aden karakterini sevmedi belki sizde sevmemiş olabilirsiniz aden gelişen bir kahraman olacak. Neyse, ne yazmam gerektiğini bilmiyorum o yüzden burada bitiriyorum iyi okumalarr 🫶🏻

***

👼

19 yıl önce Marutonia Cumhur meclisi

İşte o gün geliyordu, pek sevgili başkanın biricik eşi minik yavrusunu bu gün doğurmak için hastaneye yatışını yapmış minik yavrusu ile babasını bekliyordu.
Bu gün tüm ülkenin sevdiği başkanı biri daha sevecekti, ama sevgili başkanım diye değil sevgili babacığım diye başkan çok heyecanlıydı son iki evrak ve işte tüm işi bitecek koşarak kızı ve karısına ulaşacaktı.

Yardımcıları her ne kadar biz hallederiz dese de başkan izin vermemiş bu işin vazifesi olduğunu yapması gerektiğini bildirmişti.

Ve sonunda işi bitmişti koltuğun üstünden ceketini aldı tam çıkacaktı ki kapısı gürültüyle sarsıldı içeri başkan yardımcısı girdi. "Efendim... efendim acil çıkmalısınız! Darbe... darbe yapılıyor. "

Başkan beyninden vurulmuşa dönmüştü. Hayır, hayır bugün olamazdı bugün olmamalıydı.

Ani bir bomba meclise düştü etraf sise boğuldu herkes koşturarak kaçışıyordu. Başkan kendine geldi, doğruca meclisteki toplanma alanına ilerledi. Canlı kameralar oraya toplanmıştı az önce tekrar bir bomba meclisin sol kanadına düşmüştü meclisteki herkes ya kaçmış ya da toplanma alanına doluşmuştu. Başkan karısının da bu haberi izleyeceğini bildiği için sesini daha net duyurmaya çalışarak konuştu.

" Sevgili halkım! Biz buradayız merak etmeyin darbe girişimi yapılıyor, elimize gelen verilere bakılırsa Azap timi denilen bir tim meclisi yıkarak demokrasimize hain bir darbe yapıyor direnin direnmeye çalışın biz buradayız, buradayız son nefesimize kadar savaşmaya devam edeceğiz ."

Derin bir nefes aldı, umut geri sayımı başlamıştı. Karısı ve kızı oradaydı halk ayaklanmıştı, meydanlara çıkarak "Cumhuriyet hakkımız" diye hayķırıyorlardı ama nafile gibi görünüyordu o anda bir bomba da meclisin sol bölümüne düştü.

Canlı kameraların sinyali kesildi. Başkan koşarak yardımcısına ulaştı "detaylar?" Başkan yardımcısı detayları aktarınca durumun ne kadar vahim olduğunu daha yakından anlamıştı dudağını ısırdı. Diğer ülkelerden yardım talep edilmişti, 48 dakika içinde yardım gelecekti, yapılması gereken tek şey sağ kalmaktı. Bunu tüm milletvekillerine söylediğinde hepsi arkasında durmuş onu desteklemişti.

Süre başlamıştı 47 dakika 58 saniye daha kimse ölmemişti.

Sağ bölüme bir bomba atıldı bir kadın çığlığı sanırım biri ölmüştü, başkanın içi sızladı; gururu parçalandı, hem onun yerinde olmak istiyor hem istemiyordu. Hala toplanma alanından kimse ölmemişti.

Yardımcısının telefonu çaldı. Arayan bilinmeyen bir numara açıldı diğer taraftan bir kahkaha sesi " Başkan bebeğini göremeyecek mi ? Ah zavallı başkan üzülme bebeğin için daha iyi olacak babasının bir korkak gibi ölmesini bilemeyecek." Başkan bir şey diyemeden kapandı iyi ki de kapandı yoksa ne derdi? Ne diyebilirdi ki