LOMEO | zhanyi - COMPLETE

03

" කෑවා නෑවා නිදි .දැන් ආයෙ කමු. දෙකයි වෙලාව." 

මට කොහොම නින්ද ගියාද මන්දා.ඒත් මේ ටිකේ නින්දක් නැති එකයි ඊයේ හෙන දුරක් බස් එකක ආව ගමන් මහන්සියයි එක්ක ඒක ගැන හොයල වැඩක් නෑ.

"මම නූඩ්ල්ස් හැදුවා. මම හදන්න දන්නේ ඒක විතරයි.ඒකේ පිටිපස්සෙ හදන හැටි තියෙනවනේ. මම ඒකට බිත්තරයි සොසේජසුයි දැම්මා.අපෙ අම්මට ගානක් නෑ ඕවගෙ තිබ්බ ගනන්. අපි හිතුනම් හදාගෙන කනවා."

 මාව එක්කරගෙන කුස්සියට යන ගමන් වයාන් කිව්වා.

"මම මොනවත් උයන්න දන් නෑ." ගිලින්න විතරයි දන්නේ.

"ඒකට කමක් නෑ...අප්පට සිරි... එතකොට හෙට ඉදල කන්නේ..." 

වයාන් ඇහුවේ නූඩ්ල්ස් ප්ලේට් එකකට දාලා මට දෙන ගමන්.නූඩ්ල්ස් තමා මල්ලි කන්න වෙන්නේ ටික දවසක් යනකන්.

"බලමු"

"ඔව් අපෙ අම්මා එහෙම ආවම මොනවා හරි කරයි නේ.ඔයා බය වෙන්න එපා.අපි යාලුවෝ කියලා කියමු. French වලින් අපි අදුරනවා කියමු.ඒත් පැනලා ආව එකට මොකද්ද කියන්නේ"

"ඇත්ත කියන්න බෑද"අපි ඇවිත් සෙටියේ වාඩි වුණා.

"අම්මලා තේරුම් ගයි හැබැයි"

"මට ආයෙ යන්න කියන්න එපා"

"මම ද.නෑ මම යන්න දෙන්නෙ නෑ කෝමත්" ගෑරොප්පුවේ නූඩ්ල්ස් රවුමට ඔතන ගමන් වයාන් කිව්වා.

"ඔයා නෙවේ අම්මලා කිව්වොත් එහෙම කරන්න එපා අරකයි මේකයි."

"නෑ එහෙම වුණොත් ඒක බලාගමු. බොහෝ දුරට කියන්නේ නෑ. "

"ම්ම්.."

"අයියේ.." මම වයාන් දිහා බැලුවා ම.මේකා ගිලිනවා. 

"මට තෑන්ක්ස් කරන්න එපා.ඒ වෙනුවට මගෙ ළඟින් ඉන්න පුලුවන්ද"

"ළඟින් ඉන්න " මම කිව්වේ එයාටඇහෙන්නේ නැති හඬකින්. වයාන් අම්මලා ඉස්සරහ තිත්ත කුණුහරුපයක් කියලා ඊලඟට වෙන්නේ මොකද්ද බලන්න වගේ මගෙ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.

"අයියෙක් වගේ ? "

"කවුරුහරි කමක් නෑ. මට පාලුයි අප්පා. දැන් ..ඔයා නෑ නම් ගෙදර කවුරුත් නෑ.මම සිංදු කියනවා හරි චිත්‍ර අදිනවා හරි විතරයි. මම තනියම ඉන්න ආසයි.ආසයි කියන්නේ මට මිනිස්සු එක්ක ඉදල හුරු නෑ. ඒක නිස මම තනියම ඉන්න තෝරගන්නවා. ඒත් තනියම ඉන්නවා කියන එකයි,තනිකම කියන එකයි දෙකක් නේ. මට තනිකම දැනෙනවා.මට ඔයාව මෙහෙ තියාගන්න හිතෙනවා. ඒත් වෙන කාමරයක් නෑ නේ."