Sabah kapımın art arda çalmasıyla yerimden kalktım. Kapıya doğru ilerleyip açınca bitik bir Zeynep vardı karşımda ne olduğunu sormadan edemedim.
"Maviş ne oldu sana?"diye korkuyla sordum.
"Eve hırsız girdi,çok korktum"
"Sen iyi misin? Eşyaları aldılar mı?"
"Ben öldürdüm onu ka-kafası kanıyor"
"Ne!" Zeynep öldürememiştir.
"Polisi arayalım" şuan soğuk kanlı olmaya çalışıyordum ama ne kadar belli oluyordu bende bilmiyordum.
"Olmaz sen gel bir bak,çabuk bak hemşiresin anlarsın sen"
"İyi tamam bekle geliyorum" kalbim ağzımda atıyordu onun evine girince yatak odasına gelmiştik.
"E hani nerde?"
"Yatağın üstünde"
"Zeynep sen mal mısın? Yatağın üstünde kıyafetlerin var"
"Sana yalan söyledim"
"Aptal,böyle bir şey için yalan mı söylenir,korkudan titreyecektim neredeyse"
"Başka türlü gelmezdin ne yapayım?"
"Tabi ki gelmezdim"
"Neyse neyse hadi boşver şimdi onlarıda ne giyeceğim onu seç"
"Şu sarı askılı uzun çiçekli elbise güzelmiş"
"Tamam seçtiğine göre gidip hazırlanabilirsin ben kahvaltıya gelirim sana"
"Pardon? Acaba neden bana geliyorsun?"
"Ben onu yapamayacak kadar beceriksizim"
"Hadi lan ordan senden iyi kahvaltı hazırlayan mı var?"
"Ay İnci uzatma canım hazırlamak istemiyor"
"Tamam be gel başımın belası"
"Görüşürüz Bursa'nın meşhur gülü"
"Ne?"
"Bursa'nın gülü meşhur değil mi?"
"Valla ben hayret ediyorum sen bu zekayla,bu yaşa kadar nasıl geldin? Nasıl öğretmen oldun hayretler içerisindeyim"
"Tamam karıştırmış olabilirim Iğdır'ın dı"
"Allah kahretmesin seni,lan gül Isparta'nın"
"He,bende baş harflerini karıştırmışım"
"Neyse seninle sonra görüşürüz ben evime gidiyorum" diyerek evime geçtim.
Eve girdiğimde banyoya giderek elimi yüzümü yıkadım daha sonra kıyafet seçmek için dolabımı açıp bakınmaya başladım.
Siyah uzun vücuduma tam oturan bir elbise giyindim saçlarımı ise açık bıraktım.
Kahvaltı hazırladık ama Zeynep de bende pek sevmiyorduk. Demek ki canı istemiş mavişin. O isterse ben yapardım. Ne kadar didişsekte,kavgada etsek o benim en yakın arkadaşımdı. Onsuz hiç bir şey yapamazdım.
Kahvaltıyı hazırladıktan sonra telefonumu alarak Zeynebi aradım ve kahvaltıya gelmesini söyledim.
-Kahvaltınız hazır hanfendi
-Geliyorum.
Bir kaç dakika sonra kapı çaldı ve Zeynep içeriye geçti.
"O döktürmüşsün yine"
"Eee,bir Zeynep Çalık olamasakta bizde birşeyler yaptık."
"Kız bana bak sen niye kahvaltı yapıyorsun kahve içerdik biz hep" dedim mavişe.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İnci (Askeri Hikaye)
RomanceVan'da görev yapan bir asker ve ona rastgele yazan bir hemşire...
