BANA BAKIN GÖTÜNÜZÜ YERİM 81 OKUMA NE😍😍
Felix
Hyunnie~
Hyunjin
Efendim canım?
Felix
Dondurma alalım mı~
Hyunjin
Saçlama. Sabahın şu soğunda dondurma mı yiyeceksin.
Felix
Hadi ama~
Hyunjin
Olmaz.
Felix
İyi! Küstüm sana!
Hyunjin
Felixim.. Bak böyle yapma. Ben senin hasta olmayacağını bilsem almaz mıyım hm?
Fazla mı iyi konuşuyordu benimle? Offf şu adama her dakika aşık oluyorum. Ayrıca sırf bi dondurma için bebeğime küsemem.
Felix
İyi. Ama eve gidince yicem.
Hyunjin
Tamam, tamam sen yeter ki hasta olma.
Konuşuyorken okula giriş yapmıştık. Herkes sanki bok varmış gibi bize bakıyordu. Aralarından Changbini görünce istemsiz Hyunjinin koluna girmiştim.
Hyunjin
Bebeğim? Ne oldu?
Felix
Y-yok bişey. Giresim geldi.
Hyunjin ise garipliği anlamış olacaktı etrafına bakmaya başlamıştı. Zannedersem Changbinide görmüştü.
Hyunjin
Daha çok yanaş.
Felix
Ne?
Hyunjin
Şimdi. Bana daha çok yanaş.
Kararlı bir ses tonuyla söylemişti bunu. İkiletmemek amacıyla yaklaşmıştım. Fakat hala tedirgin hissediyordum.
Changbin
Felix~
Hyunjin sesi duyduğu gibi arkasına döndü. Sinirli bir ifade vardı yüzünde. Dilini yanağında gezdirmesinden anlamıştım bunu.
Hyunjin
Evet, Bin?
Changbin
Ahh. Felix benimle bir şey konuşacaktıda onu almaya geldim.
Felix
E-eve-
Hyunjin
Hiç bir yere gitmiyorsun Felix.
Şaşkınca Hyunjine bakmıştım. Ve ne oldu dercesine kolunu sıkmıştım.
Hyunjin
Üzgünüm Bin ama sevgilimi tekrar yerlere sermeni istemiyorum.
Tok bir ses ile söylemişti bunu.
Felix
A-ama Hyun-
Hyunjin
Hayır dedim.
Demesiyle susmuştum. O ise elimden tutmuş beni oradan uzaklaştırmaya başlamıştı. Başımı arkaya çevirdiğimde ise Changbinin beni sertçe izleyen bakışlarını gördüm.
-----------
Hyunjin
Neden bana söylemedin?
Şuan okulun arka bahçesinde ,Hyunjin Changbinin bana attığı mesajları öğrenmiş, beni sorguluyordu. Ben ise parmaklarımla oynuyordum.
Felix
Korktum Hyun... Yani aranızdaki bağa bir şey olu-
Hyunjin
Başkalarının senden önemli olduğunu mu sanıyorsun!
Bana bağırmasıyla susmuştum. Şuan sadece başımı öne eğmiş, parmaklarımla oynuyor, bir yandan da ağlamamaya çalışıyordum ama zorlanıyordum. En son oynadığım ellerime düşen yaşla kendimi daha fazla tutamamıştım. Hyunjin ağladığımı görünce bir süre durmuştu. Sonra ise bana doğru bir adım atarak ellerini yüzüme çıkarmıştı ve gözyaşlarımı silmeye çalışıyordu. Fakat onun bu hareketine daha çok ağlamaya başlamıştım.
