Oyunculuk Akademisi

6. Bölüm

Multimedia April

Damla'nın ağzından

Bugün okul çok sakindi. Clara bile bana sataşmıyor, Lucas'la beni yakınlaştırmaya çalışmıyordu. Aslında herkesin bir sorunu var gibiydi ya neyse.

İki gündür April ortalarda yoktu ve onu çok merak etmiştim. Aramaya çalıştığımda açmıyordu ve meşgule alıyordu. Başına bişey gelmiş olabilir diye düşünüp, Müdür'e anlatmaya karar verdim. Odadan çıkıp yürümeye başladım.

Müdürün odasına gelince kapıyı çalıp, içeri girdim. Yanında edebiyat öğretmenimiz Bayan Lincy de vardı. Müdür Jason bana Anlamsız bakışlar attı, sonra konuştu. " Burada ne işin var Damla?" " Şey, April iki gündür okula gelmiyor, başına bişey gelmiş olabilir mi diye merak ettim." Müdür Jason çekmecesini açıp içinden bir kağıt buldu ve bana uzattı.

Sevgili Müdür Jason,

Şu sıralar ailevi nedenlerden dolayı kendimi pek iyi hissetmiyorum. Bu yüzden okula bir süreliğine gelmeyeceğim. Merak etmeyin Arkadaşımın evinde kalacağım. Damla ve Defne beni sorarlarsa lütfen bu mektubu onlara da okutun çünkü telefonumu okulda olmadığım bu süre boyunca açmayacağım. Şimdiden anlayışınız için teşekkürler.

April States

Mektubu okuduktan sonra Müdür Jason'a geri verdim ve ona teşekkür ettim.

Defne'ye anlatmam gerekiyordu çünkü o da benim kadar meraklanmıştı. April ailevi nedenlerden dolayı gelmediğini söylemişti acaba ne olmuştu.

Odamıza gelince kapıyı çaldım. Defne oflayarak kapıyı açtı. " Şimdi gelmek zorunda mıydın? Tam da Jack, Elenor'a onu sevdiğini söylüyordu." Defne şu sıralar Amerikan dizilerine sarmıştı ve bir türlü bırakamıyordu.

" April'in neden gelmediğini öğrendim." " Peki neden gelmiyormuş?" " Ailevi nedenlerden dolayı." " Ne zaman geri döner?" " Bilmiyorum, bekleyip göreceğiz." Defne konuşmanın bittiğini anlayınca Koşarak televizyonun yanına gitti. " Hadi söyle, Hadi!!" " Elenor ben, ben..."

Ve tam o Sırada elektrikler kesildi. " Yaaa! Şimdi olacak iş mi bu!!" " Sakin ol ben Dışarıya çıkıp neler olduğuna bakacağım."

Her yer karanlıktı bu yüzden kollarım açık, her yeri yollayarak ilerliyordum. Kapının kolunu bulduğumda kendime Çekerek açtım ve dışarı çıktım. Ahh, çok salağım, telefonumun ışığını niye açmadım ki.

Cebimde duran telefonu Alıp fenerini açtım ve yolu aydınlattım. Ilerlerken sesler duymam korkmama yol acıyordu ama uzaktan geldikleri için memnundum.

Merdivenleri bulduğumda çıkmaya başladım, şimdi de ayak sesleri geliyordu. Kötü yanı uzak değil yakın olmalarıydı.

Bana iyice yaklaştı ve ağzımı kapattı. Korkudan ne yapacağımı bilemedim ve çığlık attım. Ağzımı kapadığı için sesim duyulmadı bu yüzden ona vurmaya başladım. Umarım iyi niyetli birisi değildir çünkü bu olaydan sonra revire gidecek. Saçlarını yolmaya devam ettim ama çocuk beni bırakmıyordu. Sonunda pes etti, ben de kaçmaya başladım. Ben koşarken ışıklar yandı ve arkamı dönüp bana saldıran kişiye baktım. Ahh olamaz, yine mi sen! Yerde yatan Lucas'dı.

"Durumu iyi mi doktor?" " Evet sadece bayılmış o kadar." Hani ben size revire gitcek demiştim ya. Şeyyy sanırım onu biraz fazla dövdüm. O da merdivenden yuvarlandı. Olaylar bittikten sonra bayıldı ve herkes çok korktu. Biz de onu hastaneye götürmek zorunda kaldık.

" Şey ben içeri girebilir miyim? Ondan özür dilemem gerekiyor da." " Bunu sen mi yaptın? Vay be ben erkek Olmasını beklerdim. Ama içeri girebilirsin."

Kapıyı açıp içeri girdim. Hala uyuyordu. Yanına oturup derin bir nefes aldım ve konuştum: " Dinle Lucas, ben seni dövdüğüm ve bayılttığım için senden özür dilemek istiyorum. Ağzımı kapattığın için çok korkmuştum ve ne yapacağımı bilemedim. Revire gidersin diye düşünmüştüm ama sanırım biraz fazla kaçtım. Keşke ağzımı kapatmak yerine adımı seslenseydin burda senin suçun da var ama neyse. Ben özür dilerim." Oturduğum sandalyeden Kalktım ve Kapıya ilerledim.

" Bağırma diye ağzını kapatmıştım." " Lucas?" Hemen geri döndüm gözleri yarı açık bir şekilde bana bakıyordu. " O zaman bir dahakine ağzımı kapatmaman gerektiğini öğrenirsin." " Merak etme bir daha yanına gelmeyeceğim, nasıl dövdün farkında mısın?" " Bende o yüzden özür diledim." " Bakıyorum da Lucas uyanmış." ses doktordan geliyordu. " Gidebilirim değil mi?" Dedi Lucas. " Evet neden olmasın." dedi ve yanımızdan uzaklaştı. Ben de hemen hastaneden ayrıldım.