Gece

Bölüm 4: Alışma Ve Tanışma..

______________________________________

Bu cümlenin üzerine ne söylemeliydim bilmiyordum açıkçası..

Haksız sayılmazdı, kafamızda kurduğumuz her senaryonun özünde mutsuzdu gerçekten..

Ve aklıma mutlu olabileceği bir senaryoda gelmiyordu.

Yine de onu daha fazla üzmemek için konuyu değiştirip "Bunları düşünme artık.." dedim. "Ben çok açım, bir şeyler yiyelim mi?"

Bu söylediğime kafa sallayıp "Olur.." dedi mırıltıyla. "Sizin için bir şeyler hazırlayabilirim."

Aslında "Olur mu öyle şey, ben hallederim." veya "Beraber yaparız." falan demem gerekiyordu sanırım ama, o an Gece'nin kurduğu cümleden dolayı bambaşka bir şey takıldı aklıma. Bu yüzden gözlerine bakıp "Bir şey soracağım.." dedim merakla. "Menemen nasıl yapılır, biliyor musun?"

Hafifçe gülümseyip "Biliyorum." diye cevapladı sorumu. "Yapmamı ister misin?"

Muhtemelen canım çektiği için sorduğumu falan düşünmüştü ama, benim öğrenmek istediğim çok başkaydı açıkçası. "Olabilir.." dedim bu yüzden. "Nasıl yapıldığını bana da anlatsana."

Bir kaç saniye merakla bana baksa da sonrasında "Önce domatesleri güzelce yıkayıp küp küp doğramak gerek.." diye anlatmaya başladı ve hepimizin bildiği gibi klasik bir menemen tarifi verdi bana.

Yani yemek yapmayı biliyordu. Yemeklerin nasıl yapıldığını, içine hangi malzemelerin koyulduğunu.. Bunların hepsini hatırlıyordu.

Ve bu bana tuhaf gelmişti açıkçası.

Yani tamam, doktor bize açıklarken Gece'nin gayet bilinçli olduğunu, bir insan olarak ne yapması gerektiğini bildiğini, bunların farkında olduğunu söylemişti ama.. Yine de bu kadarı tuhaftı.

Kendi ismini bile hatırlamıyordu sonuçta.

Ben bunları düşünürken Gece beni izleyip "Kayra.." dedi kendime gelmemi ister gibi. "İyi misin sen?"

Düşüncelerimden sıyrılıp kafa salladım yavaşça.

"İyiyim, bir şeyler düşünüyordum sadece.."

Meraklı gözleri üstümde geziniyordu bu cümlemden sonra ama, "Ne düşünüyorsun?" demek istemiyordu belli ki. Bu yüzden konuşmaya devam edip "Tüm bunları nasıl hatırlıyorsun?" dedim merakla. "Yani, hafızanı kaybediyorsun ama, bir yemeğin tarifini kusursuz bir şekilde verebiliyorsun. Bu bana biraz tuhaf geldi açıkçası.."

Gece demek istediklerimi anlamış gibi kafa sallarken en az benim kadar düşünceli görünüyordu.

Bir kaç saniye sessiz kalsa da "Bilmiyorum.." dedi sonrasında. "Yani, haklısın.. Bu gerçekten tuhaf ama, inan bana bilmiyorum."

Yüz ifadesi, tavırları, hareketleri öyle samimiydi ki, doğru söylediğine emindim açıkçası. Zaten ben ondan şüphelenmiyordum herhangi bir konuda, olan şeyleri tuhaf buluyordum sadece.

Bu yüzden ayağa kalkıp "Sana inanıyorum, merak etme." dedim. "Bu olay aklıma takıldı sadece.. Her neyse, gel de yiyecek bir şeyler hazırlayalım hadi.."

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

~Anıl'ın anlatımıyla~

Sabah uyandığımda ilk işim duşa girmek olmuştu çünkü hava aşırı derecede sıcaktı ve ben terden ölüyordum.

Bu yüzden her zamanki gibi, dakikalarca oyalandım banyoda.