Daddy-ah||HyunJeongLix

20.belimi kırcan birgün

Güzel geçen dakikaların ardından duş alıp odamıza dönmüştük. Hyunjin tekrar bilgisayarın başına otururken ben dudaklarımı büzmüş mırıldanarak yatağın üzerinde oturuyordum aslında bir sorun yoktu ama aklım hala mutfakta gördüğüm pastadaydı. Sinirle bir nefes verip yatağıma yattım ve yorganı tepeme kadar çekip başımı içine soktum. bir kaç dakika sonra kapı çaldı ama umursamadım.

- bebeğim çık yorganın içinden bak burda ne var

- istemiyorum çıkmak pasta istiyorum ben

- çıkmayacaksın demek ozaman jimini çağırıp elimdeki pastayı geri götürmesini söylemem gerekecek

- ne pasta mı, siktir pasta ver

Pasta lafını duyar duymaz hemen yatağımdan fırladım, hyunjin'in elindeki tabağı alır almaz yemeye başladım hyunjin'in bana bir bakışı vardıki hafiften gülümsedim yani içinden hiç pasta görmemiş anlaşılan dediğine eminim.

- bakma bana öyle napıyım aşeriyorum

- ne yapıyorsun

- aşeriyorum işte hani hamile olanlarda olurya öyle

- hamile sen ne alaka, erkeksin sen

- of hyunjin hamileyim demedimki çok seviyorum pastayı bazen kendimi aşeren hamile kadınlar gibi hissediyorum

- hmm, güzel benzetme bebeğim beğendin mi

- beğendim ama bitti bu hyunj-

- hayır, şimdi şu ağzını yüzünü temizle ve yatağına girip uyu

- uf tamam ya ne olcak sanki bi dilim daha yesem

- Felix! Geçen seferi hatırlatmama gerek yok dimi, uykum geldi hadi yatalım

- tamam ya of

- hep of hep of yat şuraya

Yatağa yatarak arkamı döndüm ve gözlerimi kapattım hyunjin de bedenini sırtıma birleştirip kollarını belime sımsıkı doladı. Bazen gerçekten şanslı olduğumu düşünüyorum seni seviyorum bebeğim.

Dakikalar geçmişti ama ben hala uyuyamamıştım taktımmı takıyorum ne yapayım o pastanın hepsini yemeden uyuyamayacağımı biliyordum. Düzenli ve yavaş nefeslerinden hyunjin'in çoktan uyuduğunu anlamıştım belimdeki kollarını yavaşça çekip yataktan kalktım ve kapıyı açarak odadan çıktım..ohh bukadarını uyanmadan hallettiysem bundan sonrası kolaydı sessiz adımlarla merdivenlere yöneldim ve yavaşça inerek sonunda mutfağa ulaştım.

Işığı yakmadan hızlı adımlarla buz dolabına yaklaştım ve kapağını açtım ahh tanrım evet pasta, hemen aldım ve masanın üzerine bırakıp bi çatal alarak masaya oturup yemeye başladım, birden ışığın yanmasıyla çatal ağzımda kalmıştı.

- Felix?

- siktir jimin

- sen napıyorsun burda bu saatte

- pasta yiyorum görmüyor musun

- ama ben odana pasta getirmiştim

- yetmedi işte, hyunjin de daha fazla yememe izin vermeyince bende geldim gizlice yiyorum