my SWEET child TAEKOOK ✓

|küçük jeon sürtük|

....

Gözlerimi araladığımda, sevgilimin evinde değildim. Kendi evimde değildim, ben bu yeri bilmiyordum. Sadece pencereleri kapalı içeri ışık girmeyen bir odada, yatakta uzanıyordum.

Etrafta taehyung hyunga ait bir eşya yoktu. Yavaşca yatığım yatakta doğrulup, oturur pozisyona geldim. Gerçekten odanın içinde hiç bir eşya yoktu, sadece benim üzerinde uzandığım yatak vardı.

Sessizlik beni korkuturken, kendi hızlı atan kalbimi bile duyabiliyordum, bu boş odada. Ayağa kalkıp bir kaç adım attığımda yerdeki parke eski olmasından dolayı her adım da sesler çıkarıyordu, aynı korku filimleri gibiydi burası, ama ben sevgilimi istiyordum, yanımda neden değildi ki ben tekrardan sevgilimin kucağında uyumak istiyordum.

Kalbim acıyordu, içimde çok büyük bir sıkıntı vardı. Belim ağrıyordu, oysaki ben sevgilimin kucağında iken hiç ağrımıyordu, sanki sert bir biçimde yere düşmüştüm, anca bu şekilde gerçekleşmiş olabilirdi.

Gözlerim sulanıyordu. Kalbimdeki acı şu anda burada yaşadığım korkudan daha ağır geliyordu bana. Taehyungumu istiyorum, çok istiyorum gelsin bana sarılsın istiyorum.

Odada hıçkırık seslerin yankılanırken, akan göz yaşlarımla kendimi soğuk zemine bıraktım. Cenin pozisyonunu alıp elimi kalbimin üstüne yerleştirdim, öyle çok sızlıyordu ki yatığım zeminin soğukluğunu bile fark edememiştim.

"Sev-gilim l-lütf-en g-gel ka-kalb-im acıyor."

"S-seni ö-zle-dim"

"S-sen öp-öpersen k-kal-bimi, s-söz ver-riyorum ağlam-am."

Çağırdım onu gelmedi, boş odada kendi kendime hayıflanıyordum. Artık öyle çok kalbim sıkışıyordu ki kıyafetimin üstünden, güçsüzce sıkmıştım. 

Kilit açılma sesi duyunca, hızla kafamı kadırıp kiliti açılan kapıya doğru baktım. Olduğum yerde sarsılırken, kan beynime sıçramış gibi bem beyaz oluştum.

Abim

Kai

Ne işleri vardı burda, taehyung hyung neredeydi.

Sevgilim neredeydi

Abim yerde uzanarak ağladığımı, görünce elerini önünde birleştirip kafasını önüne eğdi. Neden böyle davranıyordu neden gelipte bana sıkıca sarılmıyordu. Yanında duran kai sadece bana odaklı bir şekilde ileriye doğru adım attı.

Kalbim rayından kopmuş gibi atmaya başladığında kafamı tekrardan indirip gözlerimi sıkıca yumdum. Adım sesleri kulağıma nüfuz edince hemen onları da elerim yardımıyla sıkıca kapatım.

Sevgilimi düşündüm taehyung hyungu düşündüm, taehyungumu düşündüm, sadece onu düşündüm, şu anda saçlarıma dokunan elerin sevgilimin olduğunu düşündüm

Olmadı yapamadım, düşünemedim oysaki sevgilim bana böyle dokunduğunda titremezdim, kalbim çarpardı ama korkudan değil ama şimdi korkudan çarpıyordu, çünkü o taehyung değildi.

"şşş jungkook ağlama sonunda ait olduğun yerdesin dediğim gibi yaptım aldım seni abin den artık benimsin bana aitsin."

Bana aitsin

Bana aitsin

Kafamın içinde son dediği cümle kendini tekrar ederken, "hayır" dedim ben taehyung hyunga aittim ona değil. Kafamı hareket ettirip elerini çekmesini sağladığımda, kafamı kaldırıp ona baktım. Korkuyordum ama sevgilime olan aşkım daha büyüktü, her zaman ağlamıştım şimdi ağlarsam ne çözülecekti, sevgilim geri gelecek miydi.

Ama sevgilim beni ağlasam da severdi niye birden böyle düşünmüştüm ki. "hayır sana ait değilim taehyunga aitim ben." Çatlamış sesim, boş odada yayıldığında Kai koca bir kahkaha attı.

Abime baktım, şimdi kafasını kaldırmış oda bana bakıyordu, sanırım oda şaşırmıştı bu dediğime. "taehyung mu hani seni kendi elleriyle bize getiren kim taehyung mu?"

Nefesim anlık kesildiğinde, sadece Kai ye baka kaldım. Taehyung, sevgilim, hyungum beni anlattıklarıma rağmen buraya kendi elleriyle mi getirmişti. Böyle bir şeyi yapmazdı ki, beni çok sever sevgilim asla bırakmazdı değil mi.

"ha-ayır b-beni bı-rak-m-maz se-evgilim." Kai yanıma biraz daha yaklaşıp, suratıma sert bir tokat geçirdiğinde kafam yana düşmüştü, ama acımıyor du canım, kalbim acıyordu, bir daha sevgilime sarılamamak acıtıyor du canımı, onun kokusunu bir daha alamamak burnumu sızlatıyordu kalbimi bin parçaya bölüyordu.

"sevgilin ha görüyor musun bogum birde kardeşim çok masum diyordun oysaki küçük jeon sürtük çıktı." Tekrardan güldüğünde ben çoktan susmuştum ne diyebilirdim ki yavaş yavaş kulağım çınlamaya başladı, kai'nin gülüşünü bile zor duyuyordum. kafamı kaldırıp son kez abime baktım, göz göze geldik sinirlenmişti sanırım niye ki o kendisi vermedi mi beni kaiye ne den şimdi böyle yapıyordu ki.

abim yanımıza gelip kaiyi kolundan tutup kendiyle beraber dışarı çıkardığında tekrardan ağlamaya başladım. Burdan çıkmam lazımdı sevgilim beni terk etmiş olsada içimden bir ses ona sırtımı dönmememi söylüyordu.

/////

"Sana söylemiştim kai bunların arasında birşeyler var." kai sakin olup yavaşça güldü ve yarım kalmış siğarasını içmeye devam etti. "Biliyorum bogum ama ona gerekli uyarıyı ben daha önceden yapmıştım. aslına bakarsan bu durum benim daha hoşuma gitti taehyungun onu bıraktığını sanarak bana sığınıcak ve bende jungkookcuğumu kanatlarımla saracağım."

gözleri uzakları izleyen kaiye baktı boğum ne deli diye geçirdi içinden. kardeşinden kurtulduğu için gülümsedi bir yandanda. aslında birzcıkta üzüldü kardeşine kaiyle arkadaş olduğu süre boyunca ne kadar deli biri olduğunuda biliyordu ama elden ne gelirdi herşey çoktan olmuştu. şimdi oyun bozancılık yapıpda kaiyi kendine düşman edinmek istemedi eğer taehyung onları bulursa zaten zaten işleri bitecekti o yüzden kaiden parasını alıp çok uzaklara gitmeyi planlıyordu fakat taehyung onları bulduğunda kaçmalarına izin verirmiydi orası beli değildi.