"မောင် အကိုအက်လိုမကြည်နဲ့ မကြိုက်ဘူး"
"ကြည်လိုတောင်မရတော့ဘူးပေါ့ အက်လောက်ထိ မင်းအကောင်ကို ဖြစ်နေတာလား
"မောင် မောင်ထွက်သွားလိုက်တော့"
"မင်းငါနောက်ကွယ်မှ ဒီအကောင်နဲ့ဖောက်ပြန်ချင်နေတာမလား"
မောင်စကားကြောင့် ဆော့ဂျင် ဆွံ့အမီသည်၊တကယ်ဘဲ မောင်ဟာ ဘယ်လိုစကားတွေပြောနေရတာလဲ ၊မောင်ရဲ့စကားတွေဟာ အကိုအပေါ်အရမ်းစော်ကားလွန်းရ ကျနေသည်၊ဒီလောက်အပြောခံနေရတာတောင် အဟိုဟာ သူကြောင့် ဘာတစ်ခုမှဝင်မပြောဘူးဆိုတာ သိသည်၊လူကြီးလူကောင်းပီသတဲ့အကိုဟာ ဒီလိုမျိုး စော်ကားခံရမှုကို ဘယ်နည်းနဲ့မှ နှစ်သက်မည်မဟုတ်၊တစ်ခြားသူတောင် မနှစ်မြုပ်တဲ့ကိစ္စကို အကိုက နားလည်ပေးနေသည်တဲ့လား၊အနည်းဆုံးတော့ အကိုဟာစိတ်ဆိုးပြီး မောင်ကိုပြန်ပြောသင့်တယ်လေ
"ဒီမှ ငါ့ညီ ဝင်မပြောလိုအကောင်းထင်မနေပါနဲ့ အကိုသူငယ်ချင်းရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာ အကျင့်စရိုက်ကို ကြိုက်သူတဲ့မေးကြည်ပါ ညီလို စွန်းတေး မနေပါဘူး"
"ဘာဗျ ခင်ဗျား ဘာစကားပြောတာလဲ"
"အကိုပြောနားလည်မယ်ထင်တာဘဲ လူတစ်ယောက်ကိုအပေါ်ယံအမြင်တွေနဲ့မဆုံးဖြတ်ပါနဲ့ အထူးသဖြင့် ညီရှေ့မှရှိနေတဲ့ သူကိုဘဲ"
ဟိုဆော့က သူဘက်ကနေ ရပ်တည်ပြီပေုာပေးတာကို ကေျးဇူးတင်ပေမယ့် အခုအခြေနေဟာ အရမ်းတင်းမာနေတာမို့ ဟိုဆော့ကို ကျနော်ဆက်မပြောစေချင်တာအမှန်ပါ၊ကျနော်တားမည်ဆိုရင်လဲ ဟိုဆော့က ကျနော်ကိုစိတ်ဆိုးအုန်းမည်၊မတတ်နိုင်ပါဘူး ကောင်လေးစိတ်မညစ်စေဖို့ ဟိုဆော့ရဲ့စိတ်ဆိုးခြင်းကို ကျနော်ခံမယ်
"ဟိုဆော့ရာ မပြောနဲ့တော့ ငါဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
ဟိုဆော့က ကျနော်ကို မလိုမကျတဲ့ပုံစံ အကြည်မျိုးနဲ့ကြည်လာသည်၊ကျနော်ဟာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည် ဟိုဆော့ကို စိတ်အေးအေးထားစေရန် ပြောသည်မျိုး၊ဒီတစ်ခါမှတော့ ဟိုဆော့က ကျနော်စကားနားမထောင်ခဲ့ပါဘူး၊ကောင်လေးကိုမျက်နှာပူစရာစကားမျိုးတွေ ထပ်ပြောနေခဲ့တယ်လေ၊
