"ဆယ်ဟွန်း ဒီနှစ်ကျောင်းကအားကစားပြိုင်ပွဲလုပ်ဖြစ်တယ်ဆို"
"အင်းး လုပ်မယ်ပြောနေကြတယ် ဆရာ ဆရာမတေပြောသံကြားတာပဲငါလည်း"
"ဒါမဲ့သေချာသလောက်ရှိမယ်ထင်တယ်"
"အဲ့လိုဆို ငါ့တို့basket ballအသင်းကရော"
"မပါမဖြစ်ပေါ့ဂျုံမဲရယ်😌"
"ဟျောင့် အိုဆယ်ကိတ် ငါ့လာမဆွနဲ့ ပြိင်ပွဲဝင်ပြိုင်ဖြစ် ဝင်မပြိုင်ဖြစ်ပြောတာ ငါ့ဖဲ့စရာမလိုဘူး"
"ဟားးဟားးး အေးပါကွာ မင်းကလဲ ချစ်လို့စတာကို ဟီးးး"
"😖မင်းရည်းစားကြီးသွားချစ်"
"ဟားဟားးး"
ဆယ်ဟွန်းနဲ့ဂျုံအင် ကျောင်းထဲက သစ်ပင်ကြီးအောက်မှာ ထိုင်စကားပြောနေကြတုန်း ဘတ်ဟျွန်းရောက်လာတော့
"ဟျောင့် မင်းတို့ ယောက်ျားမတန်မဲ့ ဘာတေအတင်းတုပ်နေကြတာလဲ"
"ဟင်းးလူကောင်သာသေးတာ လူအရင်မမြင်ရ အသံကအရင်ကြားနေရတယ်"
"ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်ကုသိုလ်ကံနဲ့ ကိုယ်ပဲလေ"
"အမလေးးးအသံကျယ်တာ ကုသိုလ်ကံကြောင့်ဖြစ်ရသေး အံဩပါ့🙄"
"မင်းသာ အသားပဲမဲနေတာ ဂင်ဂျုံမဲ🤪"
"ဟ မင်းတို့ကောင်တေနော် ငါ့ကိုပဲ ဒါလေးပဲလာလာထိနေကြတယ်😓"
"ငါက ညိုတာပါ ညိုချောလေးပါမင်းတို့ကလဲ"
"ကဲ ထားပါထားပါ ဒါနဲ့ ဆယ်ဟွန်း ဂျွန်မြောင်ရော"
"ဂျွန့်မေမေနေမကောင်းလို့တဲ့ နောက်ကျမယ်ပြောတယ် ငါစောင့်မယ်ပြောတော့လည်း ဆေးခန်းပြပြီးမှလာမှာမို့ အတန်းလည်းနောက်ကျချင်နောက်ကျမှာ မင်းသာစာကူးပေးထားဆိုပြီး သွားနှင့်ခိုင်းတာ"
"ဟူတ်ပါပြီ အဲ့လိုဆိုလည်း"
"ကဲ အတန်းလည်းတက်တော့မယ် ငါတို့လည်းသွားစို့"
ကျနော်တို့စာသင်ခန်းထဲရောက်ပြီးနာရီဝက်လောက်ကြာတဲ့ထိ'ဂျွန်'က ရောက်မလာသေး..ဟူးးးအဲ့ကောင်လေးအဆင်ပြေမှာပါနော် ဘာမှတော့မဖြစ်လောက်ဘူးမလားး.....
"အိုဆယ်ဟွန်းးး"
"အိုဆယ်ဟွန်းးးးး"
"ဗျာ..ဗျာ..."
YOU ARE READING
JUN
Fanfiction' ရင်ထဲနင့်အောင်ချစ်လိုက်ရတာ "ဂျွန်" ' ' "ဟွန်းရဲ့အချစ်" က ကျနော်နဲ့ ထိုက်တန်ရဲ့လား' ' မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲပေးထားတာ"ဂျွန်" '
