" "ဟွန်း" "ဟွန်း" လို့ပဲခေါ်တော့ "ဂျွန်" "
"ဆယ်ဟွန်း. .ဟို. ငါက"
"နော် "ဟွန်း" လို့ပဲခေါ်လို့ နော်"
နုတ်ခမ်းကိုထော်ကာဆူပုတ်ပုတ်နဲ့ ဂျီတိုက်နေသည်မှာ အိုဆယ်ဟွန်းမှဟုတ်ပါ့မလေသာ သူ့ကို"ဟွန်း"လို့အတင်းခေါ်ခိုင်းနေလေရဲ့
"မင်းကလည်း တစ်မျိုးကြီးလေ အဲ့လိုခေါ်ဖို့ကျ"
"ဘာဖြစ်လဲ"ဂျွန်"ကလည်း ငါလည်းမင်းကို"ဂျွန်"လို့ပဲခေါ်တာကို"
/အင်းးအဲ့တာလည်းဟုတ်သား ဒါမဲ့သူကသာအဲ့လိုခေါ်နေကျမို့အသားကျတော့ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူးလေ ခုကသူ့ကို"ဟွန်း"လို့ခေါ်ဖို့ကျ..?အာ...မိုလာ မိုလာ!! မသိတော့ဘူး မခေါ်ချင်ဘူး ဒါမဲ့သူကခေါ်စေချင်နေတာကို../
ဆယ်ဟွန်းသူပြောတာအင်းမလုပ်အဲမလုပ်ပဲ ခေါင်းတရမ်းရမ်းလုပ်နေသောရှေ့ကကောင်လေးကို ဆွဲညှစ်ပစ်ချင်လာနေပြီလေ
"ဂျွန် လို့"
"ဟင်..ဟင် ဘာလဲ"
"Please.🥺"
"အင်းပါ ခေါ်မယ်ခေါ်မယ် ရပီလား"
"ရေးးးဝူးးဟူးးး"
"ဟွန့် ပြောကိုမပြောချင်ဘူး"
"ဘာတေပွစိပွစိပြောနေတာလည်း ကိုဆူပုတ်လေး"
"ဘာကမှာလည်း မင်းကိုအဲ့လိုကြီးခေါ်တာ ငါတို့နှစ်ယောက်ပဲကကိစ္စ မရှိဘူးလေ ဟို.ဟိုကောင်တေကြားဆိုမခေါ်ရဲဘူး"
"ဟမ်.ဘာလို့ မခေါ်ရဲ"
"ဟာ မင်းကလည်း.."
"ဟင် မင်းကဘာဖြစ် ... ဟေးး ဧကန္တ? "ဂျွန်" မင်း ရှက်နေတာလား ဟင်"
"ဟာ.ဘာလို့ရှက်ရမှာလည်းငါက မသိဘူး သွားပြီ လိုက်ချင်လိုက် မလိုက်ချင်နေခဲ့"
ဂျွန်မြောင်တော့လ"ဟွန်း"ဟုတစ်လုံးထဲကိုလူသိရှင်ကြားခေါ်ဖို့ရာရှက်တာတစ်မျိုး သူရှက်တာဆယ်ဟွန်းထပ်သိသွားကာနှစ်ခါရှက်ဖြစ်ကုန်လို့ နားရွက်တေနီကာပြေးဆင်းသွားလေရဲ့
/အီးယားး ဒီ"ဂျွန်"လေးတော့ အိ..အသဲယားလို့သေတော့မှာပဲ ရှက်နေတာတဲ့ကွာ အဟားးအိုဆယ်ဟွန်းတို့ရူးလို့ရတယ် နားရွက်ဖျားလေးတေကရဲနေတာ ရားး/
YOU ARE READING
JUN
Fanfiction' ရင်ထဲနင့်အောင်ချစ်လိုက်ရတာ "ဂျွန်" ' ' "ဟွန်းရဲ့အချစ်" က ကျနော်နဲ့ ထိုက်တန်ရဲ့လား' ' မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲပေးထားတာ"ဂျွန်" '
