Multimedya : Demir HAZNEDAR
•○○○○○○○●●●●●
Mardin
•••••○○○○••••
CEMRE
●●●●●●●●
Sonunda Mardin....
yıllar sonra, buraya gelince aklıma gelenlere engel olamiyordum.. en son burdan götürüldüğüm zaman sakinleştiricilerle gönderilmiştim.. Hatta abimin doktor arkadaşı bize eşlik etmişti... Hafızamda kalan tek şey buydu. Havaalanından valizleri alıp konağa doğru yola çıkmak icin taksiye atladık . Konağın önüne gelince kapının önünde durdum Yasemin bana bakarken"keşke bunu daha önce yapsaydım" dediğimde güldü.
" herseyi bi kenara bırak ve zamanın tadını çıkar, geçmiş sana çok sey kaybettirdi..." dedi sıkıca sarılarak.
"hadi süpriz zamanı artık kocama kavuşayim yeter" diyen Yasemine omuzuna yavaşça dokundum gülüp konusmaya devam etti
"yani baska türlü güleceğin yoktu kuzum hadi hadi" dedi.. kapıdan içeri girdim, Annem beni görünce elinde ki tepsiyi düşürdü ve bana baktı sevinç göz yaşları ile bağırmaya başladı
"Hasan Ağa, dünyalar güzeli misafirlerimiz var gel hele" dedi koşarak bana sıkı sarıldı ve koklayarak öptü beni....ve babam bizi bu halde görünce uzun uzun baktı koşarak babamın elinden öptüm ve büyük bir hasretle sarıldım... ona herşeyi borçluyum ailemi evimi çok özlemişim bunu şimdi daha iyi farkına varıyorum. . Abim gulerek kollarını açtı.
"Prensesim" diyince gözyaşları içinde ona koşarak sarıldım.
"biricik abim" dedim saçıma öpücük bıraktı
"bu kapidan herseyi geride birakarak geleceğini biliyordum" dedi mutlu bir halde.Annem sevinçle gülerek
" e kızım hani yarın gelecektiniz siz, neyse hadi bunu yemekte konuşuruz. dinlenin yol yorgunusunuz" dedi yerdeki çantayı alarak"kızım hadi odanı özlemişsindir, hersey yerli yerinde hiçbirşeye karışılmasına izin vermedim"dedi odama ilerlerken, ablamın odasının önünden geçerken durdum.
gözlerimi kapatıp derin bi nefes aldım ve kapıyı açtım odaya öylece baktım bütün eşyaları yerli yerinde duruyordu resimlerin yanına doğru yürüdüm ve elime alıp baktım
{Baktığı resim zühal ve cemrenin resmi }
Ablam ve önderin olduğu resmi görünce sinirlendim ne işi vardı bu adamın resminin burda tek bir eşyasına dokumalarına musade etmemiştim ama bu resim bu odaya ait değildi çerçeveyi elime aldım ve nefretle öndere baktım nikahın kiyildigi gündü önderin zafer gülüşüne ablamın yüzüne mecbur bırakılmasına baktım
{Multimedya Zühal ve önder }
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TÖRE
Ficção GeralCemre TUNA : 22 yaşındayım.mardinde doğdum ancak istanbulda yaşıyorum babam mardinden törelerden aşiretten beni hep uzak tutmaya çalışmıştı çünkü bir kızını töre kurbanı olarak ölmüştü. Ben ise en son mardine 20 yaşımda düğünümde terk edilmem üzerin...