TÖRE

"HOŞGELDİN BEBEĞİM"

İYİ OKUMALAR
●●●●●●
Cemre
●●●●●●
Ellerim, ayaklarım sandalyeye bağlı ve karşımda ezeli düşmanım Esra vardı ...

"Dağ dağa kavuşmaz , insan insana kavuşur derler eskiler cemre " dedi intikam dolu  bir sesle

"ooo hoşgeldim Esra  bu kez ne istemek için karşındasın " dedim dalga geçerek .

"aslında çok şey  istemiyordum senden  demir ve bebeğini istiyorum.  Bebeğin doğacak sonra kanamadan öleceksin burda kimsenin ruhu bile duymayacak fırat bile kurtaramayacak seni" dedi gülerek

"oğlum senin gibi bi katile anne demeyecek ben ölsem bile Esra, babası onun peşini bırakmaz " dedim gözlerine nefretle bakarak.

"cemre zaten hedefim demir, istesem senide bebeğinide burda gebertirim ama bebeğin bana lazım çünkü demire yaklaşmam için elimdeki son şansım o " dedi bana yaklaşarak.

"Senn esra paranoyak birisin, abinin katili ile anlaşma yaptığının farkında mısın" dedim gülerek " haa bi de üzerine nihani da almışsin yanina dost dediklerin düşmanından  beter bi halde haberin yok" dedim yüzüne gülerek.

"akın kuzenim cemre, nihanin ona ihanetini öğrenirse zaten öldürecektir, Senn bu planı en başından detayı ile yaptığımı bilmiyorsun cemre.Ablanı Yok ettim senide Yok edecem"dedi hızla gelip saçımı tuttu ve canım oldukça yanmıştı. yüzümü buruşturdum ağrıdan ama sesim bile çıkmadı ona mutluluğu 

"ne o canın mı yandı yazık!!!! Senn herşeyimi alırken beni ailemin önünde rezil ederken, benim içim Daha fazla yandı ve sana öyle bi son var ki cemre acıdan beni öldür diye yalvaracaksın" dediğinde gözlerimden yaşlar akıyordu

"tamam bebeğim doğsun sonra bana istediğini yap esra, yeter ki yaşasın  bana istediğini yaa"dedim yalvararak 
saçımı hızla bıraktı ve karşıma geçti ve gülerek konusmaya başladı

"aaa bak aklıma ne geldi cemre." Dedi gözlerime bakarak  "demir firatla görüştüğünü bilmiyor değil mii hediyeleri. acaba Bunu öğrense ne olur"dediğinde  yüzüne tükürdüm ve yanağımdaki sızı ile kendime geldim

"Bunu Senn istedin cemre" dedi burnuma bastırılan pamukla kafamı sağa solla sallasam bile artık hiçbirşeyi hatırlamiyordum gözlerimi kapatmıştım artık.....

●●●●●●
DEMIR
●●●●●●
herkes bi haber beklerken ben hiçbirşey  yapamadan bekliyordum. bütün adamlarımı  seferber etmiş bütün istanbulda aramadık yer kalmamıştı 'nerdesin cemre öldün mü yaşıyor musun? o adam sana zarar verdi mi' telefonumun calmasiyla hemen açtım

"söyle" dedim bağırarak

"abi Yok yer yarıldı içine girdiler sanki hiç bir iz yok" dediğinde sinirden elim titriyordu. sinirle bağırarak konusmaya başladım

"Tekin yerin dibine girseler onları bulacaksın anladın mı ? karımı çocuğumu bulacaksınız. bir iz olmadan arama gerekirse yurt dışındakilerle yine görüşeceksin her tarafı yine Arayacaksınız " dedim ve masadaki vazoyu duvara fırlattım emir yanıma geldi

" abi yapma artık dur bi hastaneden yeni çıktın yine hastanelik mi olalım hem cemrenin yardıma ihtiyacı varken  çıkıp bizde bakalım gerekirse" dedi kolumdan tutarak.

"nefes alamıyorum emir karım o şerefsizin elindeyken ben burda hiçbirsey yapmadan duruyorum yaşadığından bile emin değilim!!! hiç mı bi iz olmaz nereye gidebilirler Fırat şerefsizinin gideceği takıldığı arkadaslarına kadar baktık Yok Yok!!!" Dedim sinirle yumruğumu sıkarak,

yasemin onurla ayağı kalktıp yanıma geldi şişmiş gözleri gece boyu ağladığı içindi,merdivene oturdum 

"Haber var mı"