Ferfecir

BÖLÜM 19

    Vural'a odaya çıkmış yatakta uzanıyorduk benim başım Vural'ın çıplak göğsünde kollarımı da ona dolmıştım oda kollarını bana dolamış başı ise yastıkdaydı, gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı ne kadar dirensemde başarılı olamadım ve uykuya dalmadan önce son duyduklarım ise şunlardı "bir kara mamba gibi zehirlisin, kokunla aynı zamanda  elma şekeri kadar tatlısın gülünce, her daima sen benim ferfecirim oldun Asil Sima Amirova" son duyduklarım ile gözlerim bana ihanet edercesine kapandı ve uykunun kollarına sarıldım.

   Sabah gözlerime vuran güneş ile gözlerimi araladım ve Vural'ın göğsü ile karşılaştım ilk defa uyku ilacı almadan bu kadar rahat ve güzel uyuyabilmiştim, Vural hala uyuyordu yavaşça doğrularak Vural'ın kusursuz görünen yüzüne baktım onu böyle bir ömür boyu izleyebilirim, Vural'ı rahatsız etmemek için yavaşça yataktan kalkıp lavaboya girdim işlerimi halledip lavabodan çıktım üzerime rahat birşeyler giyerek odanın kapısına doğru yöneldim son kez Vural'a bakıp odadan çıktıp mutfağa gittim ve kahvaltıyı hazırlamaya başladım.

  Salatayı tabağa yerleştirirken sevdiğim adamı kokusuyla doldu ciğerlerim ve ardından belime dolanan kollarıyla beraber şakağımı öpüp uykulu sesiyle "günaydın güzelim" dedi gülümseyerek "günaydın sevgilim" dedim ve ekledim "rahat uydunun mu?" bir kez daha öperek "hiç bu kadar rahat uyumamıştım, peki sen rahat uyudun mu?" dedi gülerek "hiç bu kadar rahat uyumamştım" dedim Vural'ı taklit ederek.Vural 'ın güldüğnü duyunca bene güldüm, Salatayı tabağa koyup arkama döndüm ve Vural'ın yanağından öptüm. "hadi bakalım şimdi sofrayı kurmaya vakti, yardım et bakalım" Vural oflayarak eline salatayı bir de patates kızartması aldıp salona geçti bende börek ile sucuklu yumurtayı alıp salona geçmeden önce saatte baktım saatin 13.00 olduğunu görünce çok şaşırdım ne kadar çok uyumuşuz hemen salona geçtim zaten daha önce yerleştirdiğim çatal, kaşık, bıçak ve bardaklar vardı Vural bir tane patates kızartması ağzına atıp "çok güzel olmuş sevgilim ellerine sağlık" dedi elimdekilerini masaya yerleştirip "afiyet olsun sevgilim" dedim ve çaydanlığı almak için tekrar mutfağa gittim.

  Vural'a kahvaltımızı bitirmiş koltukta oturuyorduk, ben Vural'ın göğsüne başımı koymuştum aklıma gelen şeyle hemen ayağa kalktım kalktığmı gören Vural "ne oldu?" diye sordu mutfağa doğru ilerlerken "hemen geliyorum sevgilim" dedim ve mutfağa girip buz dolabına yöneldim içinde bulunan iki tane elma şekerini alarak paketinden çıkardım ve Vural'ın yanına gittim Vural ilk önce bana sonra elimdeki elma şekerlerine baktı ve hemen ardından gülümsedi yanına oturdum ve ona bir tanesini uzatıp "al bakalım öyle kolay kolay kimseye vermem sadece sevdiklerime" dedim ve göz kırptım Vural'ın gözleri sözlerimle beraber ışıldadı ve bir ısırık alıp "o zaman bize de yemek düşer" diyip göz kırptı. Vural'a elma şekerini bitirmişti ben de kalan son parçamı azıma atıp çubuğu koltuğun önündeki masaya koydum Vural karnının üzerinde elini gezdirip yerinde kıpırdadı ona baktım bir sorunu var gibiydi "bir sorun mu var?" diye sordum yanağımdan öpüp "yok  ya ne sorunu iyiyim bir şey yok" dedi gülümseyerek yanağından öptüm tam o sırada telefonum çaldı arayan kişi annemdi elma şekeri çöplerini alarak "hemen geliyorum" diyip mutfağa geçtim.

    Annemle konuşmamı bitirip telefonu kaptığım an içeriden koşma sesi ve aniden çarpan kapı sesi gelince içimi korku sardı. "Vural" diye seslensemde içeriden ses gelmeyince  yavaş adımlara salona girdim kimse yoktu ama o sıra lavabodan kusma sesi gelince hemen lavaboya doğru koştum Vural içerdeydi ve kusuyordu kapıyı açmayı denedim ama kitlenmişti kapıya tıklayarak "Vural, kapıyı aç" dedim daha da çok endişelenmeye başladım, kalbim korkuyla çarpıyordu kapıyı tıklamaya başladım ama açmadı biraz sonra gelen sifon sesi ve su sesiyle beraber kapı kilidinin açılma sesi geldi  Vural çıkınca ona baktım yüzü bembeyaz olmuştu, hemen ona sarıldım oda bana sarıldı "Vural noldu sana, iyi misin?" diye endişeli bir şekilde sordum.