Vural Talan'nın anlatımıylaholding den çıkmış eve doğru gidiyordum size biraz kendimden bahsedeyim ben Vural Talan 25 yaşındayım şuan bir holding yönetiyorum geçmişime gelirsek 8 yaşına kadar yetimhane de büyümüştüm her gün sokaklarda simit,peçete,su gibi şeyler satıyordum sonra bir gün Yusuf Talan la karşılaştım beni çok sevmişti nerde yaşadığımı neden küçücük yaşta çalışmaya başladığımı merak etmişti bende ona anlattıktan sonra beni evlatlık almaya karar vermişti o günden sonra Anne baba olmayı beceremeyen insanların yanında bana çok güzel bir baba olmuştu onun sayesinde okuyup buralara kadar gelmiştim.
Eve vardığımda Asil'in yardımcısı Ali arıyordu yarın Amirova holdingin ile toplantımız vardı bende bununla ilgili bişey olduğunu düşündüm ve telefonu açtım .
-Efendim Ali
-Vural bey yarın ki toplantı iptal Asil şuan hastanede olduğu için toplantıyı iptal etmek zorunda kaldık
-Toplantıyı boşver şimdi hangi hastanedeyseniz konum at
-Tamam
Dedi ve kapattı Asile nolmuştu neden hastanedeydi Ali konum atınca direkt hastaneye doğru yola çıktım. kaldığı odayı öğrenip yönümü oraya çevirdim odayı buldum kapıyı tıklattım ve içeri girdim içerisi baya kalabalıktı ve en yakın arkadaşım poyraz ve ailesi de buradaydı şaşırdım Asili nerden tanıyorlardı bunu poyraza soracaktım. Asil baygın bir şekilde hasta yatağında yatıyordu yüzü solgun dudakları mosmordu onu bu halde görünce kalbime ağrı girdi.
Poyraz da benimle aynı şekilde şaşkındı yanıma gelip " Vural senin burda ne işin var Asili nerden tanıyorsun?" diye sordu bende " Birlikte iş yapıyoruz Ali aradı beni hastanede olduğunu söyleyince bende buraya geldim sen nerden tanıyorsun Asili " diye bu kez ben bu soruyu sordum.bana " kardeşim o benim gerçek kardeşim yirmi üç yıl sonra kavuştuğum kardeşim hani sana bahsetmiştim karışıklık olmuş diye heh işte o karışan kardeşim Asil "diyince biraz afalladım ne yani karışan kardeşi Asil miydi sonra poyraza " noldu neden bu halde Asil " diye sordum poyraz " Birlikte yemek yiyorduk çorbada nane vardı naneye ölümcül derece de alerjisi olduğunu bilmiyorduk sonra zar zor alerjisi olduğunu söyledi bende hemen alerji iğnesi getirdim Araz abiminde naneye alerjisi var bu yüzden evde alerji iğnesi vardı hemen iğneyi yaptım ve hastaneye geldik bir tek araz abimin çorbasında nane yoktu eğer bilseydik Asil içinde nanesiz çorba isterdik ama bilmiyorduk yolda trafiğe de yakalandık hastaneye de biraz geç geldiğimiz için bu akşam burda kalacakmış doktor tam zamanında iğne yaptığımız için şanslı olduğumuzu ve iyileşiceğini söyledi " dedi bende anladım manasına kafa salladım.
Daha sonra Ayla teyze ve Murat amcanın yanına gidip " Geçmiş olsun " dedim Ayla teyze dolu gözlerle " Sağol oğlum " dedi Murat amca da aynı şekilde karşılık verdi o sırada uğurun " uyanıyor uyanıyor " diye bağırması üzerine hemen Asilin yanına geldik.
Asil'in anlatımıyla
Kulağıma dolan boğuk seslerle gözlerimi açtım açar açmaz tekrar kapattım ışık çok rahatsız ediyordu sonra kimden geldiğini tam çıkaramadığım bir ses uyanıyor uyanıyor diye bağırması üzerine tekrar gözlerimi açtım. Şimdi görüşüm daha net ve iyiydi neredeydim ben böyle derken zihnime dolan anılarla ne olduğunu hatırladım en son nane yediğim için bu hale geldiğimi ve poyrazın iğne yapmasını hatırlıyordum. Çok susamıştım zar zor bir şekilde "su" dedim. Hemen yanı başımda olan uğur su içmeme yardımcı oldu yastığımı düzeltip dik Bi şekle geldim kolumda serum vardı.
Kafamı kaldırınca odanın baya kalabalık olduğunu yeni fark ediyordum. Bütün biyolojik ailem buradaydı Uraz ve Ali de buradaydı şüphesiz beni şaşırtan tek kişi Vuraldı sahiden onun burada ne işi vardı neden gelmişti.
Sonra dedemin burda olmadığını fark ettim " Dedem nerde " diye sorunca Ali " ona haber vermedim endişelenmesin diye biliyorsun edişelenince kalbi sıkışıyor " dedi ona haklısın manasında kafa salladım Ali sözüne devam edip " Vural Beye de ben haber verdim yarın toplantımızın iptal olacağına senin hastanede olduğunu söyledim o da buraya geldi" deyince anlamıştım neden burada olduğunu.
Ayla hanım " iyi misin güzel kızım çok korkuttun bizi " diyince bende " iyiyim Ayla hanım sağolun "dedim ve "Acaba ne zaman çıkıcam buradan" diye sordum poyraz " bu akşam burada kalacaksın " dedi hastanelerden nefret ederdim. şimdi sabaha kadar burada ne yapacaktım. saate baktım saat 23.00 dı tam gözümü saatten çekmiştim ki Asaf la göz göze geldik bana dolu gözlerle bakıyordu hafif tebessüm edince bende aynı şekilde karşılık verdim. sonra içerideki kalabalığa bakıp " Artık gidebilirsiniz geç oldu Ali veya Uraz burda benimle kalabilir herşey için sağolun " dedim herkes onaylandıktan sonra biyolojik ailem dışarı çıktı şimdi oda da ben Uraz Ali ve Vural vardı hâlâ vuralın neden çıkmadığını düşünüyordum Vural Ali ve uraza bakarak " hadi sizde gidin merak etmeyin Asilin yanında ben kalırım " dedi neden böyle bişey yapıyordu anlamıyorum Ali ve Uraz ne kadar karşı çıksalar da sonunda kabul ettiler ve onlarda odadan çıktı Vural la baş başa kalmıştık.
" neden benimle kalmak istedin ? " diye sordum bana " kalmak istedim ve kaldım çok sorgulama " dedi hayır çakıcam bir tane ağzına görecek o zaman gününü sonra telefonumu elime alıp Dedeme ben bu akşam biyolojik ailemin yanında kalıyorum beni merak etme diye mesaj attım.
kafamı Vurala çevirince bana baktığını gördüm. Ve hemen yatağın biraz ilerisinde ki koltuğu gösterip "Vural sende artık bu koltukta yatarsın " dedim sonra ekledim " bide şu ışığı kapatır mısın " diye sordum oturduğu yerden kalkıp ışığı kapattı üstündeki ceketi çıkardı ve koltuğa uzandı daha sonra bana dönüp.
"iyi geceler" dedi bende "En iyi geceler senin olsun Vural " dedim ve sırtımı ona dönüp uyumaya çalıştım biraz sonra gözlerim kapanmaya başladı ve derin bir uykuya daldım.
___________________________________________
Kestikkk 🎬
Yeni bir bölümünde sonuna geldik kitap için yorum ve oylarınızı bekliyorum 🌺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ferfecir
Literatura FemininaOnlar yer altının Azraili ve kara mambası... O zehirleriyle meşhur olan kara mamba aynı zamanda başarılı bir iş kadını Asil Sima Amirova 23 yıl sonra gerçek ailesine ve aşkına kavuşur... O yer altının Azraili O yer altının lideri Onu sadece ölüler...