Ferfecir

BÖLÜM 18

Söylediği sözler canımı yakmıştı o kadar çok mu? yakmıştım canını Vural tekrar arkasına dönüp arka bahçeye doğru yürümeye başladı. Bense tekrar "Vural " dedim ama bana bakmadı bile ve yürümeye devam etti.

  Bende hızlı adımlarla ona yaklaşıp elini tuttum. Bu sayede bana baktı hemen boynuna doladım kollarımı ve "özür dilerim Vural gerçekten amacım o değildi" dedim. Sarılmama karşılık vermedi benden ayrılıp biraz ilerdeki çardağa oturdu.

  Bu hareketi zaten dolu olan gözlerimden  yaş düşmesine sebep oldu. Ama vazgeçmek yoktu ben hatalıyım ve kendimi affettirmem gerekiyordu. Vural'ın yanına gittiğimde dikkatimi çeken ilk şey çardağın masasında bulunan bitmiş iki paket sigara  ve kül tabağındaki onlarca sigara, Vural'a baktığımda bir sigara daha yakmıştı.

  "Bu kadar çok içmiş olamazsın değil mi?, Vural lütfen...lütfen affet beni" diyerek yanına oturdum ve bacağında olan elini tutum "Vural ben...gerçekten çok özür dilerim Vural...lütfen affet beni" dedim ama bana cevap vermiyordu yüzünde ki ifadesiz hali geldiğimden beri hiç değişmemişti.

  Biten sigarasını söndürüp kül tabağına attı. "Benim yüzümden mi içtin o kadar sigarayı?" diye sordum, ama yine cevapsız kalınca elimden çekmediği elini daha sıkı kavrarken "Vural lütfen cevap ver bana beni böyle cezalandırma" dediğmede Vural bana bakınca nefesimi tutum ama bir şey demeden önüne tekrar döndü. Hala onun yüzünü incelerken dudağı aralandı ve konuşmaya başlayınca tüm dikkatimi ona verdim soğuk bir sesle "umrunda mı ne kadar içtiğim?" dediğinde kalbim sızladı.

  Oysa ona orada bir şey olsaydı bunun intikamını en acı şekilde alırdım ama ona söylediğim sözler bana söylenmiş olsaydı, ben de aynı tepkiyi verirdim, ona hak veriyordum. "tabiki umurumda Vural,  söylediğim sözler ağır bunu biliyorum ama lütfen Vural affet beni" dedim. Vural bana bir bakış attı ve konuşmaya başladı, sesi buz gibiydi "söylediğin sözleri bana küçükken peçete satamadım diye beni döven adamları hatırlattı en son onlar öyle kırıcı sözler söylemişti" dedi.

  Sözleri kalbime bir bıçak gibi saplandı, ona söylediğim sözler ona geçmişini hatırlatmıştı ve en çokta kalbimi sızlatan onu döven adamları hatırlatmakı, gözlerimden düşen yaşlar tenimi yakmıştı. Neden, neden bir çocuğu peçete satmıyor diye döverler ki, bu çok acımasızdı hem...Hem çocukluğunu yaşamamış olan o küçük çocukları, neden küçük yaşta şiddet gösterirlerdi, neden yeni doğmuş bir bebek yetimhaneye bırkılırdı, dünya çok acımasız işte oysa onlar da anne ve babalarının isteği üzere doğmamışlar mıydı?

  Vural'a dönüp "ben... Ben özür dilerim Vural, lütfen affet beni yalvarırım affet ben sensiz yapamıyorum" dedim bunları söylerken aynı zamanda ağlıyordum. Boşta kalan elimi Vural'ın yüzüne doğru götürdüm ve yanağını okşadım ama bir tepki vermiyor du daha fazla dayanamayarak yüzünü kendime çevirip, dudaklarımı dudaklarıyla buluşturdum, ve öpmeye başladım ilk başta hiç bir şey yapmadı ama tam çekileceğim sıra belimden kavrayıp beni bacaklarının üzerine otutturup öpmeye başladığında, mutluluk çığlıkları atmak istiyordum.

  Dudağını benimkinden ayırdığında "dokunuşların ve beni öpmen beni etkin altına alıyor ve ben senden ayrı kalamıyorum" dedi yüzündeki tebessümle bunun üzerine bende "beni affettiğin için teşekkür ederim seni seviyorum" dedim ve tekrar dudaklarımızı buluşturdum onu öperken burnuma gelen hoş kokusunu alabiliyordum. Dudaklarımızı ayırıp nefeslenmeye başladık burnlarımız bir birine deyiyordu "bende seni çok seviyorum Asil'im" dedi. dudağımda ki gülüş daha çok dağıldı yüzüme.

  Vural'ın bacağından inip yanına geçtiğim sırada Vural beni kolunun altına aldı ben ise başımı Vural'ın göğsüne koydum.

  Bir süre böyle kalmışdık. Aklıma gelen şeyi Vural'a söylemek için doğruldum "Vural biraz kafa dinlemeye gitsek  nasıl olur" dedim Vural ise "nereye gideceğiz? " diye bir soru yöneltti "bizim Sapanca'da dağ evimiz var oraya gidelim olur mu?" Vural biraz düşündükten sonra "gidelim, seni kaçta alayım" dedi gülümseyerek "08.30'da çıkalım orada kahvaltı yapalım" dedim "Tamam güzelim sen nasıl istesen" dediğinde ona daha çok sarıldım.