Ferfecir

BÖLÜM 8

Gelen kırılma sesiyle gözlerimi açtım. Vural bir elinde sürahiyi tutuyordu bakışlarımı yere çevirince kırılan şeyin bardak olduğunu anladım. Vural bana bakıp " kusura bakma uyandırmak istemedim su içicektim. bardak elimden kaydı " dedi ama bunu söylerken nasıl tatlı göründüğünden habersizdi. Vurala "sorun değil çok bile uyudum " diye cevap verdim. Gülümsedi ilk defa gülerken gördüm onu gülmek ona yakışıyordu. Vural elindeki sürahiyi bırakıp odadan çıktı tam nereye gittiğini merak etmiştim ki içeri tekrar geldi yanında burada çalışan birini getirmişti yerdeki parçaları toparlamak için. kadın kırılan parçaları toparladıktan sonra odadan çıktı. vurala " ne zaman çıkıcam buradan " diye sordum bana " birazdan" dedi bunu demesiyle içeri biyolojik ailem girdi hepsi eksiksiz buradaydı. Annem gelip bana sarıldı ilk önce biraz şaşırsam da hemen kendimi toparlayıp karşılık verdim. Evet artık içimden de olsa Anne baba diyecektim. Annem " iyisin dime kızım" diye sordu bende "iyiyim merak etmeyin " dedim. Sonra babam da bana sarıldı bende karşılık verdim çok güzel kokuyordu tıpkı baba gibi...

Bakışlarımı abilerime çevirdim Araz ilk günlerle nazaran biraz yumuşamış gibiydi nefret dolu bakışlar yerine nötr bakıyordu. Ben bunları düşünürken Uğur da yanıma gelip sarıldı ardından poyraz,Asaf,mert hepsiyle tek tek sarıldık nolmuştu bunlara böyle sanırım artık önyargılı davranmayı bırakmışlardı. Araz hariç araz hâlâ biraz ön yargılıydı ama emindim onunda bir gün ön yargısı geçicekti ama umarım o gün herşey için çok geç olmazdı. Bana böyle davranmaları içimde olan Aile özlemini ortaya çıkarttı ve gözümden yaş düştü hemen elimin tersiyle sildim.

Şimdi olmazdı şimdi ağlıyamazdım. kapı açıldı ve içeri hemşire girdi kolumdaki serumu çıkartıp " Artık taburcu olabilirsiniz geçmiş olsun " dedi ve odadan çıktı Babam " o zamn ben gidip çıkış işlemlerini halledeyim sizde toparlanın" dedi ve odadan çıktı bende ayağa kalkıp ayakkabılarımı giyindim. Ve telefonumu da aldım hazırdım bizimkilere dönüp " hadi artık çıkalım şu lanet yerden" dedim birlikte hastaneden dışarı çıktık. Vurala dönüp baktım ve " herşey için sağol " dedim Vural da " ne demek benim için bir zevkti " dedi ve yanımızdan ayrıldı. Uğur " Vuralın burda ne işi vardı içeride soracaktım ama soramadım Bi türlü " dedi bende " dün benle birlikte hastanede kaldı ali ve Uğur gitti vural yanımda kaldı" dedim bütün abi takımının kaşları çatıldı ben böyle diyince sonra ekledim "siz vuralı nerden tanıyorsunuz ?" diye ben soru sordum bu sefer bana " Vural poyrazın liseden arkadaşı çok uzun zamandır tanıyoruz onu " dedi şaşırdım tesadüfe bak be babam da gelince hep beraber arabaların oraya yürüdük Ben,poyraz,uğur,asaf poyrazın arabasına bindik Annem,babam,araz ve mert de babamın arabasına bindiler önden onlar hemen arkalarından biz gidiyorduk arabayı poyraz sürüyordu bende ön koltuğu kapmıştım.