" လမ်းခွဲကြမယ် ချွဲဆူဘင်း "
ဘာမှပြန်မပြောဘဲ သူ့ကိုသာစိုက်ကြည့်နေသည် ၊ ပြောပြီးမှဆူဘင်းဘက်က လက်ခံလိုက်မှာကိုလဲသေမတတ်ကြောက်ရ၏ ၊ မျက်လုံးတို့မှာ မငြိမ်မသက်ဖြင့်စိတ်လှုပ်ရှားနေကြောင်းဖော်ပြလျက် ၊ စီးချက်မမှန်တော့တဲ့ နှလုံးခုန်သံတွေဟာ တစ်ဖက်ကအဖြေကြောင့် ချက်ချင်းရပ်တန့်သွားတော့သည်
" အင်း..မင်းသဘောပေါ့ "
သာယာနေတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က ရုတ်ချည်းအမှောင်ကျသွားသလို ၊ မျက်လုံးထဲမှာဝေဝါးသွားမှုဟာ ပြည့်လျှံလာတဲ့မျက်ရည်တွေကြောင့်ဖြစ်မည် ၊ သူမငိုချင်ပါဘူး...သူ့မျက်ရည်တွေကို ချွဲဆူဘင်းရှေ့မှာမပြချင်ဘူး ၊ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းသူစိမ်းတွေဖြစ်သွားခဲ့ကြသည် ၊ မဆိုင်ကြတော့တဲ့သူတို့နှစ်ဦး... ချက်ချင်းပင်ယောန်ဂျွန်းဘက်မှကျောခိုင်းပစ်လိုက်တော့၏ ၊
လက်ကောက်ဝတ်အား ခပ်ဖွဖွလှမ်းဆွဲသူကို လှည့်မကြည့်ချင်တော့ပါ ၊ သူများတွေလို လမ်းခွဲချိန်ကျေးဇူးတင်စကားပြောရအောင်လဲ ချွဲဆူဘင်းကဘာမှကောင်းမနေဘူး ၊ ယောန်ဂျွန်းကိုအမြဲတမ်းအနိုင်ကျင့်နေကြ ..
" ဒါဆို အိမ်ကြမှဆုံကြတာပေါ့ ၊ ဟိုဘက်လမ်းကပြန်လာမှာမလို့ ကော်ဖီပါဝင်ဝယ်ခဲ့မယ် "
" ဘာရယ် "
" ဟိုတစ်ခါ ငါတို့အတူတူထိုင်တဲ့ဆိုင်က ကော်ဖီကိုမင်းကြိုက်တယ်ဆို အဲ့တာဝင်ဝယ်ခဲ့မလို့ "
လမ်းခွဲဖို့ပြောနေတဲ့စကားတွေကို ချွဲဆူဘင်းကနားမလည်တာလားမသိ ၊ ကော်ဖီပါဝင်ဝယ်ခဲ့အုံးမည်ဆိုဘဲ
သူ့စကားကိုလက်ခံလိုက်တုန်းကတော့ မျက်ရည်တွေကျကာ ငိုချင်လာပေမဲ့ ဒီလိုမျိုးတလွဲတွေပြောနေပြန်တော့လဲ စိတ်တိုလာသည် ၊ ရိုးရိုးပြောလို့မရရင် နရင်းလေးအုပ်ပြီးလမ်းခွဲမှဘဲ
" ငါပြောတာက မင်းနဲ့ပြတ်မယ် လမ်းခွဲမယ် သူစိမ်းတွေလိုနေကြမယ်လို့ "
နှုတ်ခမ်းကတစ်ထော်ထော် လက်ညှိုးကတစ်ထိုးထိုး ၊ ဆယ့်ငါး ဆယ့်ခြောက်ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်လေးလဲမဟုတ်တော့ဘဲ သုံးဆယ်ကိုတောင်ခပ်ပါးပါးလေးစွန်းနေတဲ့အရွယ်တောင်ရောက်လို့နေပြီကို အမျိုးမျိုးကစားချင်နေသေးတာ ၊ သူများတွေပြောကြသလို ကိုယ်ချစ်တဲ့သူဟာ ကိုယ့်မျက်လုံးထဲမှာတော့အမြဲတမ်းကလေးလေးဘဲဆိုသည့်စကားများ...ထိုစကားတွေဟာ အလိမ်အညာသက်သက်သာ ၊ ဆူဘင်းအနေနဲ့တော့ ချွဲယောန်ဂျွန်းဟာ ငါးဆယ်နားနီးနေတဲ့အဖိုးကြီးပေါက်စဘဲ
