Hak Yola Talibim! ◖⁠Texting ◗

◖⁠1.7◗

Selamınaleyküm 💖

Bayağıdır bölüm gelmiyor, farkındayım ve çok özür dilerim 💗 hakkınızı helal edin 🌷

Dilerseniz bölüme geçelim...

Bismillahirrahmanirrahim 🌱

...

Derim bir soluk bıraktım. Ardından ikinci kez arama tuşuna bastım.

"Efendim?"

"Leyla, geldiniz mi?" dedim hevesle. Boğazını temizledi ve cevapladı. "Gelmek üzereyiz, beş dakikaya orada oluruz."

"Tamam." dedim. "Hilmi Bakkal'ın önündeki bankta oturuyorum bak, unutmayın."

"Tamamdır, öptüm!" dedi ve kapattı. Beklemeye koyuldum. Birkaç dakika sonra gelmişlerdi. Ömer'in yüzü ifadesizdi, Leyla ise oldukça gergin görünüyordu. Ona kırgınlıkla baktığımda, kısacık bir an bakışlarımız kesişti ve gözlerinden şaşkınlık geçti. Ardından yeniden bakışlarını yere çevirdi.

"Oturalım mı?" diyerek anı bölen Leyla oldu. Banka oturduğumuzda sol uçta ben, yanımda Leyla ve onun da yanında Ömer oturuyordu. Boğazımı temizledim. "Özür dilerim..."

Cevap vermedi. Açıklamamı bekliyordu. "Ben... Ben Burak ve Büşragilin böyle birşey yapacağını zerre tahmin etmedim, kapıdakinin pizzacı olduğunu sandım." İçimde biriken duyguların yoğunluğuyla gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı ve sesim çatladı. "Yemin ederim ki hiç bilmiyordum, asla sizi aşağılatmak gibi bir amacım olamaz."

Leyla kollarını bana sardı, Ömer de bana kısa bir bakış atıp önüne döndü. "Lütfen inan bana..."

Ayaklandı ve tam önümde dikildi. "Ağlama..." diye mırıldandığında ona şaşkınlıkla baktım. Onun da gözleri dolmuştu, sesi çatlıyordu. Çenesinden dişlerini sıktığı belli oluyordu. İleride bir yerlere bakarak konuşuyordu ama yaşaran gözleri berraktı. "Biz yanlış anladık. Senin kötü bir niyetin olmadığını çok iyi biliyorum. Anlık öfkemize kapıldık ve Pelin'in doğum gününü mahvettik, çekip gittik. Asıl özür dilemesi gereken benim, Yaprak. Çok özür dilerim. Seni ağlattığım için, kırdığım için, üzdüğüm için."

İçimdeki tarifsiz hissin adını koyamıyordum. Beni üzdüğü için neredeyse ağlayacaktı! Bu içimdeki duyguları körükledi ve daha çok ağlamaya başladım. Hıçkırdığımda bana şaşkınlıkla baktı. "Yanlış birşey mi söyledim? Çok özür dilerim!"

"Hayır..." dedim başımı iki yana sallayarak. "Sadece... Sadece daha önce hiçbir erkek benim için ağlamanın eşiğine gelmemişti." Gözyaşlarımı feracemin koluna sildim ve ayaklandım. "Teşekkür ederim Ömer... Hayatımda ve kalbimde hep farklı bir yerinin olduğunu biliyordum."

Ve daha fazla birşey söylemedim, Leyla'ya veda ettim ve taksi durağına doğru yürümeye başladım. Bugünü, bu anı, onu ve yaşlarla dolmuş gözlerini unutmam mümkün değildi.

...

"Ciddisin?" dedi şaşkınlıkla Pelin. Başımı salladım ve buruk bir tebessüm ettim. "Ya ne kadar içli çocukmuş..." dedi Pelin, bana tebessüm ederken. "Öyle." diye karşılık verdim.

Bugün bankada birkaç işimiz vardı, ardından yetimhane ziyareti yapmayı düşünüyorduk. Bankadaki işlerimiz oldukça kısa sürünce, çevredeki bir AVM'deki oyuncakçıya girdik ve oyuncak seçmeye başladık.