Ekip

24 5 1
                                    

Yazardan

İnsan bazen en yakınını tanımaz ,yada tanımak istemez onunla mutluysan mutsuz yanlarını merak etmezsin aramazsın .

En yakın sandığımız insan o büyü bozulduğunda yok olur bambaşka birine dönüşür tanımadığın tanımak istemediğin birine .

Ama bazen ise doğduğundan belli güvendiğin annen baban kırar seni, üzer , parçalar hayata olan güvenini.

O yüzden en acısıdır şanssız bir ailede büyümek en korkuncudur en ağırıdır .

Psikolojik rahatsızlıklar önce ortaya çıkar . Kendine zarar vermeye kadar gider. Bizler farketmeden en ağır yaraları çocukluğumuzda alırız .

Ruhumuzda oluşan o yara başta kanar sonra kabuk bağlar en son biri gelir ve o kabuğu acımasızca çeker daha çok kanatır .

İyilik yapmak o kadar kolayken insanların kötülüğe tutkun olması komik değilmi . Altına sığındığımız bahane ise yasak tatlı gelir insana sözü .

Onca çocuk yasak diyemi eziyet görüyo . Bunu yapanlar yasak olan şeylerden zevk aldıkları içinmi insanları katlediyorlar sadece tatmin olmak içinmi birsürü insanın hayatı kararıyor. Saçma gerçeklik belkide buna deniliyor.

Başkomiser Mert ten

Neredeyse akşam olacaktı gözlerim
artık daha fazla uykusuzluğu
kaldıramıyordu . O kadar
yorulmuştuk ki dava artık
umurumuzda bille değildi . Telefonu
çıkartıp güneşi aradım

-Buyurun başkomiserim.

- Güneş bi cinayet davası var ve sen
benimle çalışacaksın.

-Peki komiserim yeri konum
atarsanız hızlıca gelebilirim dedi.

Hızlıca telefonu kapatıp konum
attm güneş ise anında mavi tik olup
konuma bakmıştı.

" Komiserim burada kanla bişey
yazılmış ama akmış çok belli
olmuyo" dedi ekipten birisi yanına
gidip baktığımda akmış bir yazı
vardı çok fazla okunmasada çözülemeyecek gibi değildi .

"Tamam fotoğrafinı çekin ne
yazdığını acil bir şekilde bulmanızı
istiyorum daha hızlı olun bu dava ne kadar hızlı çözülürse o kadar iyi bizim için " dedim

Telefonum çalmaya başlayınca
telefonu açtım " Komserim ben
diye geldim gece kulübündesiniz değilmi " diye sordu ." Evet hızlı gel " diye emir verip telefonu kapattım.

Birkaç dakika sonra sonra ise Güneşi gördüm . Koyu kumral saçlarını tepeden topuz
yapmıştı siyah kot pantolonun
üzerine siyah crop giymişti havalar
soğuk olduğu için deri ceketini
üzerine geçirmişti .

Hemen gelip eldivenlerini özenle takıp etrafı gözleri ile inceledi ondan sonra ise yanıma gelmişti. "Dışarı çıkın Güneş sen kal " demiştim.

Güneş bana anlam veremeyen
gözlerle bakmıştı. " Evet hadi saha
senin incele " dedim ilk birlikte
çalışmamız değildi ama çok fazlada
beraber göreve gitmemiştik ufak
tefek işlerde ekip olmuştuk o yüzden
bir cinayete nasıl tepki vereceğini merak ediyordum .

Yazardan

Kız profesyonel bir şekilde cesedi ardından etrafındaki eşyaları inceledi . En ufak ayrıntıya bile dikkat etmesi işini ne kadar saygı duyduğunu gösteriyordu .

Mert kıza hayran olmuş gözlerle bakmak dışında birşey yapmıyordu . Sertti yıkılmaz duvarlara sahipti ama bu kızın yanına gelince nedense bütün duvarları yıkılıyordu .

Güneş aynanın önüne geçip yazılan yazıyı inceledi . Mert yanına gelip "Ne yazdığını anlayabildin mi ?"diye sormuştu . Güneş onu onaylayarak "Adalet yazıyor " dedi .

" Zaten başımızda bir adalet avcımız eksikti oda oldu" dedi Mert .Güneş Merte ters bir bakış atıp cesedin yanına daha iyi incelemek için gitti .

Mert Güneşin gözlerinin içine bakarak " Çok vahşice değilmi böyle bir ölüm " diye sordu tepkisini merak ediyordu .

" Onca ruhu öldüren bir adama az bile yapılmış bir ölüm " dedi Güneş

" Bunu yapan insan olamaz "diye diretti Mert .

Bilmiyordu ki insan değildi hakkı yenen biriydi hayatın en acı yanlarını tatmış biriydi . Bunu yapan acılarının acısını çıkartmak isteyen biriydi .

" Bunu yapan zaten insan değil
beden, ruhu kalmamış kişilere insan
demek garip değilmi . Katil intikam
alyor bunu anlamak zor değil ,onun
ruhunu elinden alan ,  onu gün
geçtikçe kana susamış bir katil yapanların intikamını alıyor bunu anlamak zor değil "dedi Güneş

"Ama seçtiği yol yanlış " dedi Mert

" Bazen seçtiğimiz yol bazılarının yanlışı olabilir ama unutma o yollu seçen kişinin doğrusu o yoldur " dedi Güneş

"Ne o katili desteklemeyemi başladın" dedi Mert yarı alaylı bir şekilde .

Kadın güldü hata kahkaha atmıştı sonra ise başını hayır anlamında iki yana salladı.

" Emin ol katilden en çok ben nefret ediyorum " dedi Güneş

Adamın kafası karışmıştı kadın ise söylediği şeye acı bir tebessüm ekledi.

O Güneşti emliyetin en başarılı komseriydi . Neşeliydi hayat doluydu arkadaşlarının yanında . Etrafına neşe saçardı . Güneş umut ışığıydı karanlık soğuk korkunç bir gecenin umuduydu. 

Ama Gece ise karanlıkta kalmaya mahkumdu .

Geldik bir bölümün sonuna daha .
 
Bölümü nasıl buldunuz ?

Yorum yapmayı oy kullanmayı unutmayın sizleri seviyorum hoşçakalın <3

Gece (Askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin