Merhaba
Dramla başlamayan o bölüm...
Öncelike merhabalar.
Bu bölüm 2023 yılında yayınlanmış son bölüm olacaktır, bu sebeple de birkaç şey yazmak isterim. Bu bölümü şimdiye kadar yanımda olan, kitabın her bir paragrafını özenle okuyan ve de kitabımı okumasa dahi yanımda olduğunu hissettiren herkese ithaf ediyorum. İyi ki varsınız, iyi ki benimlesiniz. Artarak çoğalacağımız günleri bekliyorum. Sizler benim için çok özelsiniz ve öyle de kalacaksınız. Tüm bunların dışında teşekkür etmek istediğim çok özel bir insan var. En başından beri yanımda olduğu için, kitabın eski halinde de yeni halinde de beni hiç bırakmadığı için, belki de düzenli , bölüm isteyen ve gerçekten kitabı sevdiğini bildiğim tek okurum olduğu için ona teşekkür etmek isterim. Yaralar iyileşir, izler kalır. Sen hep benimle kal izlerinmuhru. izzifris Hepinize mutlu, sağlıklı yeni yıllar dilerim.
Artık bölümü okumaya geçebiliriz.
🤍
"Kimseyi kendinizi sevdirmeye kalkmayın,
Yapılması gereken tek şey,
Sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır."
Platon
Yıldızların ayrı bir parıltısı vardı bu akşam. Ay, ayrı bir ışılıyordu.
Donmuş göletten yansıyan ışık gözlerimi kısmama sebep olacak kadar parlaktı. Tıpkı onun gözlerindeki parıltı gibi.
Elimi bir süredir sabit beklettiğim yerden çektiğimde gelen acı hisle yüzümü buruşturdum. Elimi göz hizama kaldırdığımda kızardığını gördüm ancak pek umursamadım.
Roshan ve ben göl kenarında oturuyorduk. Gölün donmuş olması ikimizin de umurunda sayılmazdı. Burası özel anlarımızdan birinin yaşandığı bir yerdi.
Aslına bakarsak bu kasabasın her bir köşesinde bir anımız, geçirilmiş güzel bir günümüz vardı. Nereye gidersek gidelim hatırlamak istediğimiz takdirde bir sürü güzel anı bulabilirdik.
Burayı çok seviyordum. Şu an kış olduğu için etrafta etkisini gösteren soğuk hava bugün biraz daha azalmıştı. Askına bakarsanız bugün yaz günü gibiydi.
Geçen günlerin birinde yağan kar, devamı gelmediği için çoğunluk olarak erimiş ya da azalmıştı. Bizim oturduğumuz alandan da kar çekilmişti.
Ona onu affettiğimi söylemiş olmamın üzerinden 1 hafta geçmişti. Geçirdiğimiz, bol sarılmalı geceden sonra 1 hafta birbirimizi görmemiştik. Kendisinin bir işinin çıkıp çıkmadığını sormamıştım. Çünkü ben de onu gördüğüm yerde kaçacakmış gibiydim.
Nedensiz bir utanç duygusu etrafımdaydı. Üç yıldır hasret kaldığım adama kavuşmam yaşanmıştı ve ben ne yapacağımı bilemiyordum.
Sıkılarak uzunca nefes verdim. Yan tarafıma gözüm kaydığında Roshan'ın güzelim gözleriyle bana baktığını gördüm. Ona döndüğümde yakalanmış gibi gözlerini çekmesini beklesem de o daha da bir dikkatle gözlerimin derinlerine iniyordu.
Durduğu pozisyona baktım. Bacaklarını ileri uzatmış, gövdesinin üst kısmını yere bırakmamak için dirsekleri ve ön kollarını zemine yapıştırmıştı.
Bir anda üzerime bastıran uyku halime oldukça rahat gözüken bacaklarına baktım. Ardından bir an bile beklemeden hatta izin dahi almadan vücudumu ona doğru kaydırıp dizlerinin yukarısındaki alana başımı yasladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solmuş Zambaklar
ChickLitTerk edilmiş, her gün biraz daha çürümekte olan bir kalp; terk edenin geri dönmesiyle tekrar canlanmaya başlar. Victoria Veselova yıllar önce onu terk eden sevgilisinin bir gece kasabaya dönmesiyle sarsılır. Beyni ve kalbi arasında gelip gittiği bu...
