Terk edilmiş, her gün biraz daha çürümekte olan bir kalp; terk edenin geri dönmesiyle tekrar canlanmaya başlar.
Victoria Veselova yıllar önce onu terk eden sevgilisinin bir gece kasabaya dönmesiyle sarsılır.
Beyni ve kalbi arasında gelip gittiği bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzel bir rüyanın günümü süslediği, pencerelerimin ardındaki kuşların sesini duyabileceğim kadar huzurlu, kalbimin tekrar aşkla atacağı bir sabaha uyanmak... Uzun zamandır en büyük isteğimdi.
Ancak yine başımda bir ağrı, düşünce dolu bir akıl ve de yine düşünmekten bitap düşmüş bir vücut ile uyandım.
Birkaç gün önce gördüğüm o rüyadan sonra bir daha bir rüya görmemiştim. O günden beridir üzerimde olan baskın hissi yine üzerimde hissediyordum.
Neyse ki baskın hisselere alışmıştım. Artık üzerimde bir yük gibi değil de benden bir parça gibiydi.
Bana kolye gönderdiği günden beri önüme çıkmamıştı. Nedenini sormak istiyordum.
Nedenini sormak istediğim çok fazla şey vardı.
Üzerimde bir tembellik olsa da yataktan kalktım. Bugün mekana gitmem ve Victor'a yardım etmem gerekiyordu.
Tanrı'm, bana yardım et.
Her konuda.
Önce banyoya gittim ardından üzerimi değiştirdim. Başımın arka tarafı bir ağrıyla savaşsa da umursamamaya karar verdim.
Uzun zamandır kendimle alakalı şeyleri umursamıyordum. O ve ben. Gelmiş, yine hayatımın merkezi olmuştu. Sadece gelmesi bile yetmişti.
Yemek yemek istemedim. Hasta oluyorum gibi de hissediyordum. Mide bulantım vardı. Genzimde acı bir tat da hissediyordum ama yine umursamamayı seçtim.
Çantamın içerisine anahtarımı da koyduktan sonra aynanın yan tarafında duran çekmeceye bakışlarım kaydı. O çekmecede makyaj malzemelerimi tutardım, bir haftadan uzun bir süredir de orayı açmamıştım.
