Merhabalar asklarim hoşgeldiniz.
Oy vermeyi ve yorumlarınızı benimle paylaşmayı unutmayyiiinn ✨
Not: Kitabın sonunu kararlaştırdıktan sonra yazdığım ilk bölüm (09.09.2023 🍷)
"Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
en güzel çaresizliğimsin."Cemal Süreya
Geçmişimde ne isem geleceğimde de o olacağım. Bahsi geçen geçmişte hep böyle düşünürdüm.
Bunun böyle olmadığını fark etmenin bedeli ağır olmuştu. Tanrı benden büyükannemi almış, tüm duvarlarımı altüst etmişti.
Onun o huzur dolu halleri aklıma geldikçe gülümsedim. Çok sevdiğim biriydi. Belki de en sevdiğimdi.
Şimdi onun içinde gömülü olduğu toprak yığının önündeydim. Elimde topladığım birkaç çiçek ile öylece toprak yığınını ve mezar taşını seyrediyordum.
Bugün onun öldüğü, bu dünyada yapayalnız kaldığım gündü. Bunu hatırlayınca vücudum titredi. Hâlâ gidişine alışamamıştım. Gitmiş olmasını kabbulenemiyordum.
Kabullenmek de istemiyordum.
Sabahın ilk saatlerinin soğuk havası yüzüme doğru çarparken derin bir nefes aldım. Kendimi iyi hissetmem için bu yeterli olmamıştı.Zaten iyi hissedemeyeceğimin farkındaydım.
Saçlarım öylece savrulurken başımda duran şapkayı tuttum. Bir süre gözlerimi kapattım ve bekledim. Rüzgar yüzüme vururken ne için beklediğimden dahi haberim yoktu.
"Victoria." adımı fısıldayan sesle aniden gözlerim açıldı. Elim şapkadan inerken karşımda kimseyi göremedim. Tam arkaya dönecektim ki onun bedeni gözlerim önüne geldi.
Roshan Petrov, büyükannemin öldüğü gün yanımda olan tek kişi buradaydı. Bu acımasız dünyada yapayalnız kalmış olduğumu düşünürken kollarını etrafına dolayan oydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solmuş Zambaklar
Chick-LitTerk edilmiş, her gün biraz daha çürümekte olan bir kalp; terk edenin geri dönmesiyle tekrar canlanmaya başlar. Victoria Veselova yıllar önce onu terk eden sevgilisinin bir gece kasabaya dönmesiyle sarsılır. Beyni ve kalbi arasında gelip gittiği bu...