Terk edilmiş, her gün biraz daha çürümekte olan bir kalp; terk edenin geri dönmesiyle tekrar canlanmaya başlar.
Victoria Veselova yıllar önce onu terk eden sevgilisinin bir gece kasabaya dönmesiyle sarsılır.
Beyni ve kalbi arasında gelip gittiği bu...
"Az düşünmek, ruhun tüm hastalıklarına karşı en iyi ilaçtır..."
Friedrich Nietzsche
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Roshan Petrov'un gözünden...
Yüreğimde bu acıya dayanacak bir yer kalmamıştı. Yıllarca onun yokluğuyla sınanırken şimdi ise varlığıyla sınanıyordum. Onu görüyordum, bakıyordum ama daha fazlasını yapamıyordum. İşte bu en büyük eziyetti.
Kucağımda taşıdığım, huzurla uyuyan bedene baktım. Kafasını göğsüme yaslamıştı. Kollarında güç kalmamış olacak onlar öylece bedeninin üzerinde duruyordu.
Gelen faytona doğru adımlarken onu sarsmamaya çalışıyordum. Bana doğru gelen adamlarımdan biri yardım etmek için Victoria'ya uzanınca onu kendime daha çok çektim.
"Gerek yok." derken dokunması düşüncesi bile beni öfkeyle kuşatmıştı. Buna hakkım yoktu. Hiçbir zaman olmayacaktı.
Onu faytona yerleştirirken ben de yanına oturdum. Kafasını omzuma yasladım. Ben işaret edince fayton ilerlemeye başlamış onunla yalnız kalmıştım.
Yıllar sonra kokusunu böyle yakında hissedebilmek benim için Tanrı'nın cenneti gibiydi. O güzel kokusunu içime çekebilmek ve saçlarının kıvrımlarında ellerimi dolaştırabilmek...
Başımı kaldırıp yukarıdaki gökyüzüne baktım. Yıldızlarla sarılmış gökyüzüne bakarken ne hissetmem gerektiğini bilmiyordum.
Victoria Veselova. Şu hayatta daimi olarak seveceğim tek insan. Ne zaman tenim tenine değse hep aynı heyecanı yaşadığım kişi.
Yaşam. Bana yaşam gibi hissettiriyordu.
Şimdi ise yanımda tüm masumluğuyla uyurken kalbimin tekrar attığını hissediyordum. Belki çiçek açtığını...
Gözlerim tekrar ona indi.
Renginin mucize olduğunu düşündüğüm saçları, pürüz bulundurmayan yüzü, güzel kirpikleri... Vücudunun ve ruhunun her parçasını seviyordum.
