Felix ne diyeceğini bilemez haldeydi öğretmenim dediği adam ona gerçekleri itiraf ettimişti ve şuan onun altına uzanıyordu.
Ne yapacaktı?
Kabul edemezdi...belki bir kaç kere öpüştüler ama o sadece refleks olarakta olabilirdi.
Demek değil miş.böyle bir şey paha biçilemez ! Korkudan titrerken öğretmeni dudaklarını onun sıcak yanan dudaklarında gezdirdi.alt dudağından öperek boynuna indi.
Felixin bedeni dudakları her değdikçe daha çok korkuyordu;
Felix,d-dur i-istemiyorum.
Elini yüzüne koydu öğretmenini boynundan çıkarttı.
Felix ilk defa böyle bir şeyle karşılaşıyordu belki de öğretmeni bu hastalıktan dolayı ona yardım etmiş kendi pozitif hayatına çekti ama asla aşk olmamalı.öğretmeni üstünden kalktı Felix de yataktan o sinirle kalktı .
Meğersem bu zamana kadar aşık olduğu için yapmıştı bu onu deli etmeye yetmişti.
Felix ona sırlarını anlatmıştı dert ortağı demişti hepsi bunun için miydi?
Karşı karşıya dururken Felix tüm gücünü topladı ona tokat attı.hyunjinin kafası yana düştü;
Felix,Her şey bunun için di öyle mi?
Bu sefer bağırdı;
Felix,sen...demek bunun için bana bu zamana kadar yardım ettin !!!
Hyunjin,sandığın gibi değil.
Yüzüne birdaha tokat attı Felix konuşmaya hakkı yoktu.
Bu sefer bir diğer yana kafası eğildi hyunjinin.
Felix,benden uzak dur.
Hyunjin,Felix sevdim diyorum.
Felix,sen erkek mi seviyorsun?
Hyunjin,hayır.yani evet.bende ilk defa böyle bişi oluyor.
Felix,sus! Artık bitti benden uzak dur.
Diyerek.odadan çıktı aklı almıyordu.düşünmek istemiyordu kapının ardından çantasını aldı burda kalmamalıydı.
Ayakkabılarını ayağına geçirdi bağcıklarını bağladı gözünden yaşlar akarak çantasını eline aldı son kez arkaya baktı onun odasına gözünde ki yaşları sildi.belki de öğretmeninden nefret ediyordu,Kapıyı açtı evden çıktı artık rahat şekilde ağlayabilirdi.
Kapının. Önünde telefonunu çıkarttı,çantayı tek omzuna aldı ağlayarak etrafa baktı bir kaç tuştan sonra telefonunu kulağına koydu bu evin önünden gitmek istercesine koşmaya başladı.ve o sıra telefonuna annesinin sesini duydu.
Felix,yanına geleceğim a....anne.
_yongbook ne oldu neden ağlıyorsun?
Felix,gelince anlatırım.
Diyerek telefonu kapattı,arkasına bile bakmadan bu evin az ilerde ki annesinin evine gitti.
__
Bitmiş halde annesinin evinde durdu kapıyı çaldı yorgunluktan bitmişti.hem ağlamış hemde koşmuştu annesi kapıyı açtı oğlunu öyle görünce korkmuştu.
Felix annesine kollarını sardı,küçük bir çocuk gibi ağladı annesine sıkıca sarıldı annesi de ona kollarını sardı.az buçuk tahmin ediyordu..
Oğlu ile sarılarak içeri girdi kapıyı kapattı.
_yongbook nedir seni böyle ağlatan?
Felix,herşeyi öğrendim anne.
Geçip ikisi koltuğa oturdu Felix ellerini tuttu annesinin elleri buz gibiydi.
_neyi öğrendin yongbook?
Felix,onun nasıl biri olduğunu anne bu zamana kadar bana aşık ve ben anlamadım.
_peki sen ne yaptın?
Felix,beni okul çıkışı evine çağırdı evine gittim kimse yoktu beni bir anda kendine çekti itiraf etti bende....
Felix öptüğü yerleri annesine anlatmadı oraları es geçti.
_sende..?
Felix,tokat attım.
_ne yaptın?
Felix,tokat attım hak etti.
_peki tokat attın ağzının payını verdin sen neden ağlıyorsun?.
Felix,bunca zaman beni hep kandırdı ondan nefret ediyorum aşkından bana yardım etti.
_bu yeterli bahane değil yong.
Felix,anne nede. Şifreli konuşuyorsun?
Bu zamana kadar sadece beni kullandı beni sevmeseydi bana yardım etmezdi.
_nerden biliyorsun etmeyeceğini?
Felix,anne ağzında ki baklayı çıkartsana!
_ben hani buraya terk edicektim ya seni ben önceden gönderdim o zaman sen bana sarılırken onun sana bakışını görmedin uzaktan fark ettim.
Ve sonra onunla konuştum.Keşke dinleseydin.
Felix,benim arkamdan iş çevirdiniz?
_hayır oğlum biliyorsun ben doktorum değil mi?
Felix,anne hep aklımı allak bullak ettin.
_şimdi bir daha soruyorum güzelim neden ağlıyorsun?
Felix,ben.....
_ben açıklayayım sen ona aşıksın...
________Uzun aradan sonra tekrar merhaba aşklarımmm♥️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİRACLE "HYUNLİX"
Fanfictionsosyal anksiyesi olan ve bu yüzden herkes tarafından linçlenen Felix okulun resim kulübünde olan ve felixi kendi dünyasına çeken hyunjin