MİRACLE "HYUNLİX"

68.Bölüm

Taciz ve tecavüz durumu çok zordu insanlarda kalıcı bir yara oluşuyor değil mi?

Felixin o anısını hiç unutmamıştı o zaman çok küçük olmasına rağmen dün gibi hatırlıyordu.

Ve bu onun için o kadar zordu ki.

Acıyor dedi,dinlemedi yalvardı ama çocuk dinlemedi Felix ağlayarak o ormanlık alanda bağırdı.çimenlere tutunarak kurtulmaya çalıştı daha o zamanlar ilkokulu okuyordu.ana kuzusuydu ama o çocuk dinlemedi kendi bildiğini yaptı Felix çikolataya bayılırdı o adam ona en en en sevdiği çikolatayı gösterince bilmeden gitti.onu arabaya bindirip "evde daha çok var" dedi.

Daha küçüktü oysa nerden bilebilirdi.

Onu o dağlık alana getirdi Felix adam üstünü çıkarınca anladı hiç bırakmadığı çikolatasını bıraktı.korkudan ağladı ama o cani ise güldü.

Felixe yani yongbooka tehtitler yağdırdı ama Felix dinlemedi kaçmaya çalıştı ama yapamamıştı yıllardır Felix bu korku ile yaşıyor bazen kabusu bile olabiliyordu onun o çocukluk tramvasıydı kimseye anlatamamıştı,ve Felix o saaten sonra temastan nefret etmişti sarıldığı insanlara artık sarılamaz olmuştu.

O zamanda anksiyetesi vardı ama bu kadar ağır değildi ve Felix o yıl itibari ile daha çok içe kapanık olmuştu insanlardan korkmuş,gücenmişti

Öyle oluyordu ki hiç odadan çıkamaz olmuştu.

Ailesi sorsada uykusu olduğunu diyerek geçistiriyordu.

Felix yani yongbook o çikolatayı çok sevmesine rağmen artık nefret ediyordu o çikolatadan.belkide o çikolata isteği olmasaydı hala tertemiz biri olabilirdi ama değildi.ağır basan anksiyetesi yüzünden ve temastan bir anda nefret etmesi....

Herkes onu dışlayıp linçledikçe zorbalığa maruz kalınca bu artık kendini nefret etme aşamasına gelmişti ölümden korkak Felix ölümü göze alıyordu.

Onun için insanlara sayıklıyordu dokunma,dokunma

Diye

Çünkü o...zamanda Felix dokunma,dokunma diye sayıkladı...

Hiç bir çocuğun hak etmediği şeyi Felix o küçük yaşında hak mı etmişti?

Ve o adam felixe son bir kelime dedi

Tek kelime...

Yakında görüşeceğiz Lee Felix...