Felix hocasını ittirdi okulun koridorlarında koşmaya başladı şapkasını taktı duyduğu şeyleri aklı almıyordu.insanlar felixe dıştan gülsede aslında içinden ona lanetler beddualar mı okuyordu?
Kafasında çok kötü bir ağrı vardı.kulakları bile ağrıyordu ama o ağlamayı bırakmıyordu insanların onun hakkında kötü düşündüğünü sanıyordu ayırt edemiyordu onun hakkında ne dedikleri hakkında göz yaşı onun yüzündeki kanları temizliyordu yere akıyordu felixin ağrısı olmasına rağmen hala koşuyordu dışarı çıktı annesi ne kadar felixe seslense bile Felixin kulak ağrısından duymuyordu ağlayarak okuldan çıktı durdu nefes almak için ellerini dizine koydu derin nefes çekti ama bununla daha çok ağladı gelen geçen felixe bakmamasına rağmen Felix baktığını sanıp düzenleyemeyen nefesi ile doğruldu.
Aklında başka,başka türlü-türlü sesler duyuyordu.
Felixin çıkmadığı başka özellikleride çıkmıştı,bunu şimdi fark etmişti ve afalladı.
Çantasından telefonu nu ve kulaklığını çıkarttı uzun süredir dinlemediği şarkıyı açtı.
While your lips Are still red
Şapkasını gözüne kadar çekti yüzündeki yaraları kimse görmesini istemiyordu.
Sessizce ağlayarak şarkıyı dinledi ağzında mırıldadı ve düşünmeye başladı.
Bana ne olcak?
O kadına anne diyecek miyim?
Anksiyetem ilerledi mi?
En önemlisi benim babam kim?
Hyunjin beni seviyor mu?(öğretmen öğrenci ilişkisi gibi)
Bu kafamda denilen şeyler gerçek mi?
Ben kimim?
Benim ismim Lee Felix mi?
Yoksa yongbook muyum?
Aklında böyle sorular dönüyordu susmuyordu bir türlü kafasını döndürdü soruların susmasını kafasındaki soru işaretlerinin dinmesini bekledi.
Ve tam karşıda bir market hızla markete ilerledi.
Hyunjin ise başka seçeneği kalmamış ve o yere gelmişti konuşmak,görüşmek için başka çaresi yoktu
Felix için yapacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİRACLE "HYUNLİX"
Fanfictionsosyal anksiyesi olan ve bu yüzden herkes tarafından linçlenen Felix okulun resim kulübünde olan ve felixi kendi dünyasına çeken hyunjin
