Felix,benim gibi oğlunuz yok artık
A:oğlum neler diyorsun?
Felix,şu demek oluyor hadi gidin evlatlık alıp beni yurda vercektiniz hadi verin ağlamayacağım bebek değilim ailemin beni isteyip istemediğini anlayabilirim
Bişi demelerine izin vermeden direkt odama çıktım kapıyı kitledim umrumda değillerdi poşeti yatağıma bıraktım hastalıklarım için beni bırakcaklarsa bırakabilirler üstümü çıkarttım duşa girdim suyu açtım sıcak su saçımdan belli yol alarak bedenime döküldü gözümdeki yaşı tutmaya çalışıyorum ama olmuyor bende serbest bıraktım ağlamaya başladım normalde hafta sonunda o zorbalardan kurtuluyordum iki gün olsada şimdi bana ailemde düşman oldu gerçekten ölmeyi hak ediyorum
Üşüdüğüm için sudan çıktım kalın kazak ve eşorfman giyindim saçlarımı kuruladım aynadan kendime baktım yüzüme baktım o kasiyer bana çillerimin güzel olduğunu demişti
Bana ilk defa böyle bir şey deniyordu kendi ailem bile bana dememişken başka biri demesi zoruma gitmişti
Ağlayarak kendime baktım daha sonra bilgisayarımı aldım yatağa oturdum
Heryer hafif kararmaya başladı etrafıma baktım insan eli çıkmaya başladı titremeye başladım hızla nefes almaya başladım ellerim bana doğru uzanıyordu sesler çıkıyordu gözümdeki yaş daha da arttı soluğum kesiliyordu elimi boğazıma koydum nefes almaya çalıştım nefes alamıyordum ellerim yatağıma doğru çıkmıştı daha çok titredim nefes alamıyordum hiç bir şekilde eller daha çok ses çıkarttı kafam yatak başlığına düştü kızardığıma eminim inleme sesleri çıkarttım
Önümde oo şey belirdi kese kağıdında çizilmiş gözler,beyaz elbise,kanlar iki elimi boynuma koydum etraf daha çok kararıyordu kızarıyordum iyice
Konuşmaya başladı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİRACLE "HYUNLİX"
أدب الهواةsosyal anksiyesi olan ve bu yüzden herkes tarafından linçlenen Felix okulun resim kulübünde olan ve felixi kendi dünyasına çeken hyunjin
