14.Bölüm

313 36 10
                                    

Bana ne oluyordu neden öyle kişiler görüyorum nefesim zorlandı gene kulaklarımı kapattım kulaklarıma vurdum hemen yanımdan ayrıldılar bu sefer nefesi inliyerek aldım bana yaklaşıyorlardı direkt sınıftan çıktım kulaklarıma vurarak sınıfın boş koridorlarında ben,onlar ve ağlama seslerim vardı gelme diye bağırdım arkama baktım ellerini uzatmış bana koşuyorlardı bağırarak daha da hızlandım kulaklarıma çok sert vuruyordum kafamada vuruyorum gitmiyorlardı zombi istilası gibi arkamda bir ordu vardı gene arkama baktım yoktu ama birine çarptım acıyla düştüm o kişiye baktım yüzünde kese kağıdı sinirli gözler bana döndü dimdik durdu nefesim iyice daraldı ağlamaya devam ettim geri geri gittim bana yaklaştı hızla duvara sindim bacaklarımı kendime çektim elimi kulaklarıma koydum deli gibi titriyordum doktorumu istiyorum hüngür hüngür ağlıyordum
O kişi önüme eğildi

_felix bana bak sakin ol

Felix,doktor,doktor,doktor,doktor

_tamam arıyacam sakin olmalısın

Hızla ayağa kalktı bütün bedenim titriyordu telefon ile konuştu ama o orduyu gördüm gene ağlayarak ayağa kalktım kaçtım okul koridorunda kimse yoktu herkes dersteydi benim kaçma seslerim geliyordu

_FELİX DUR

Sağa döndüm ayağım kaydı kafamı duvara vurdum bu acıyla daha çok ağladım başımdan sıvı akıyordu uzun koridora baktım tiz çığlıkla geliyordu
Olduğum yerin koridorunda koştum boş bir sınıfa girdim sakladım dişlerimi sıktım başım kanıyordu içeri biri girdi nefesim daralmaya başladı duvarlar üstüme üstüme geliyordu

_felix nerdesin Felix?

Bu benim doktorumdu ama sesimi çıkartmadım bana doğru yaklaştı beni görünce eğildi

_felix bu halin ne?başın kanıyor.

Felix,söylesene doktor ben neden olmadık kişiler görüyorum?         

MİRACLE "HYUNLİX"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin