The Gap My Teacher Completed

Küçük bir hediye

......
-Hadii! Çok meraklandım.
-Tamam tamam.

Ellerimi tuttu ve içini açtı. Kağıt hışırtısı duydum ve ardından elimde kağıda benzer bir şey hissettim. Elimi kapattım ve biraz ovuşturduğumda kağıt olduğunu hissedebildim.

-Gözlerimi açabilir miyim ?

-Açmadan önce bu kağıt hakkında bir şey demek istiyorum.

-Tabii dinliyorum.

-Aslında seni bugün ilk defa gördüm hayatımda. Ama seni görmeden önce çizdiğim bu resim seni gördüğüm anda aklıma geldi ve sana vermek istedim. Çünkü bu resimde ki kadın seni anımsatıyor.

Gözlerimi açtım ve resme baktım. Tuhaf bir şekilde bu resim gerçekten beni anımsatıyordu. Eğer resmi betimlemek gerekirse : aslında bu bir portre çalışması değildi. Silüete benziyordu ve resimde ki kadının yüzü belli belirsizdi. Ama anatomimiz, o belli belirsiz yüzü ve de resmin verdiği vibe beni temsil ediyor gibiydi. Ben resmi incelerken o karşıdaki sandalyeyi yanıma çekip oturdu. Ben resme o da resmi inceleyen bana bakıyordu. Bir şey dememi bekliyor gibiydi. Utandım kağıdı masaya koydum ve yutkundum ardından :

-Bu çalışmanızın eşsizliğini tam anlamıyla ifade edicek bir kelime dahi bulamıyorum.

-Bazen beden dilimiz dile getiremediklerimizi kolayca yansıtır ve ben de beden dilinden aklındaki yorumu okuyabiliyorum. Teşekkür ederim.

Anlık bir tebessüm belirdi yüzümde. Onunda gülümsediğini hissettim. Saçlarımı okşadı. Hayranlıkla ona bakarken bir anda yemeği yemem için işaret etti. Hemen o an kendime gelip yemeği yemeye başladım. Çorba soğumuştu ama hâlen tadı çok güzeldi. Tadının güzelliğine dalıp gittiğimden çok hızlı yemeye başlamışım , farkında değildim.

-Yavaş ye , boğulacaksın. Çok mu acıktın sen?
*gülüyordu*

-Aslında hiç aç değildim ama yaptığınız yemekler iştahımı açtı ve tadı o kadar müthiş ki resmen anne yemeği tadında.
*cümlenin sonunda sesim kesildi ve suratım asıldı*

-Afiyet olsun. Belki bahsettiğin kadar değildir ama senin için anne yemeği olarakta görebiliriz.
*gözleri kısılarak gülümsedi*

Bende gülümsedim ve yemek yemeye devam ettim. Yemek bittikten sonra sofrayı toplamak için ona yardım ettim. Sofrayı topladıktan sonra bulaşıkları makineye koyduk ve salona geçtik. Koltuğa uzandım ve üzerimi örttü. Telefonundan slow bir melodi açtı. Uykumu getirmişti iyice ve sonrasında uyuya kaldım...

•Lütfen okuyun!

Uzun süredir yeni bölüm yazmıyordum sıkıcı gittiğini düşündüğüm için ama artık devam edeceğim. Size sormak istediğim bir şey var : Bir sonraki bölümde iki karakter arasındaki çekim yükselsin mi ve hatta isterseniz erken gelmeyecekse ilişki tarzı bir şeyler düşünüyorum.

Fikrinizi yorumlarda belirtirseniz mutlu olurum.