LİSE DRAMASI

FEZA

"Olur."

"Nasıl yani itiraz etmeyecek misin? Yine beni o saçma lise dramalarına alet etme gibi küstah laflar yok mu?" omuz silkti.

"Bu ara canım sıkılıyordu zaten."

"Sen emin misin?"

"İstemiyorsan neden sordun?" dedi gözlerini devirip beni arkasında bırakarak yürümeye devam ederken.

"Bir dakika ya." dedim peşinden koşup kolundan tutarken. Bedenini bana çevirdi. "Feza."

"Aysima." dedi beni taklit ederek.

"Ben gerçek sevgililikten bahsediyorum oyun falan değil. Bunu biliyorsun değil mi? O gün ki gibi saçma sapan bir şekilde sevgilim dahi olmayan bir adamla öpüşmek istemiyorum.

Alperen'in adını adımın yanından kazımak için gerçekten yeni bir sevgili yapmalıyım. Sahte olduğunu çok belli ederim ben. Alperen'in bunu anlaması için üstün zeka olmasına gerek yok yani.

Sevgilin olurum, sana sadık kalırım ama sana karşı bir şeyler hissedemem. Tüm bunlara rağmen benimle sevgili olur musun?"

"Yara bandın olurum Aysima. Sormak istediğin buysa."

"İyi de neden?"

"Belki benim de yara bandına ihtiyacım vardır." dedi kolunu omzuma atıp beni kendine çekerek yürümeye başladığında.

"Ne? Sen aşık olabiliyor musun?" dedim oyuncu bir şaşkınlıkla.

Yeşil gözleri, gözlerime derin derin bakarken iç çekti.

"Cevap versene. Pişt." dedim başımı iyice dikleştirip. Boyda boydu yani. Kendine has tebessümü yüzünde can buldu.

Ardından kendimi bir motorun önünde buldum.

"Motorun mu var?" dedim gözlerim irice açılırken.

"Abiminki ama bugünlük ben de."

"Güzelmiş."

"Evine bırakmamı ister misin?"

"Gerek yok. Otobüsle giderim."

"Aysima, nezaketen sordum. Ben bırakacağım." gözlerimi devirdim.

Nah bırakırdı ben istemesem.

"Ehliyetin var mı ki?"

"Var dört sene önce almıştım. Yani güvenebilirsin?"

"Dört sene mi?" Benim bildiğim motor ehliyeti on altı yaşında veriliyordu. "Feza sen kaç yaşındasın?"

"20."

"Ne? Sınıfta mı kaldın?"

"Hayır. Annem vefat edince bazı sıkıntılardan dolayı iki sene okula ara verdim." dediğinde yanağımın içini ısırdım.

"Başın sağolsun." dediğimde kafasını salladı. "Kusura bakma ben seni üzmek istemezdim."

"Sıkıntı yok. Hadi gidelim trafiğe kalacağız yoksa."

"Tamam." dediğimde kendi kaskını bana taktı.

"Sana kask almamız gerekecek." dediğinde gülümsedim. Motora bindiğimizde kenarlara tutunan ben birkaç saniyenin ardından koala gibi ona sarılıverdim.

"Feza" diye bağırdım.

"Söyle ufaklık."

"Ben annem gibi olmayacağım." diye bağırdım sesimi duyabilmesi için. Alperen'le konuştuklarımızı duyduğuna emindim.

"Olmayacaksın." dedi güven verici bir sesle.

Annem gibi olmayacak beni aldatan bir adamın arkasından senelerce gözyaşı döküp kızımı ihmal etmeyecektim.