Bankzitters one shots

Zolang het nog kan ~ BenR

Pov Lieke

Vandaag is bekend gemaakt dat Raoul uitgezaaide alvleesklier kanker heeft. Hij is 66, dus best jong om te gaan, we moeten het nog aan onze kinderen vertellen dat gaan we zo meteen doen. We zitten nu bij Lara en haar vriend Joep thuis, als het goed is komen Maurits en Melanie ook zo met de kleine Twan. Als iedereen der is begin ik met "Wij moeten jullie wat zeggen, zoals jullie weten had Raoul de laatste tijd last van zijn alvleesklier nu blijkt dus dat hij alvleesklier kanker heeft." zeg ik en ik denk Kon ik de tijd maar stil laten staan want, wil jou nog niet missen ben bang voor wat komt na vandaag. Roel wordt door iedereen beterschap gewenst en iedereen denkt mee in oplossingen wat ben ik toch blij met deze kids. We zitten nu in de auto richting de bankzitters want die moeten het ook weten. Onderweg denk ik :Wie maakt er straks de grappen waar niemand om moet lachen? Wie wiebelt op dat trapje om m'n huis weer op te knappen? Wie kan ik iets vertellen zonder één woord te zeggen? En wie komt me redden als ik pech langs de weg heb? Ik wil dat je weet dat ik je dan mis, Maar dat jij voor altijd vanbinnen zit. Voor dat we de auto uitlopen zegt Raoul "Het voelt als een film waar het einde van nadert." "ik snap je schatje, maar we moeten er doorheen iedereen moet het weten je fans ooit ook." zeg ik voorzichtig. "klopt maar nu nog niet want misschien redt ik het wel." zegt hij. Het is inmiddels 3 maanden terug voor we te horen kregen dat Raoul kanker heeft, inmiddels ligt hij in het ziekenhuis. We staan met ze alle om zijn bed en er komt een brok in mijn keel en voorzichtige tranen. Robbie troost mij hij sleurt mij door alles heen want heeft dit zelf 3 jaar terug met Jamie gehad alleen die leeft gelukkig nog. ik zeg zachtjes tegen Raoul die slaapt "je doet zo je best maar ik zie dat het niet lang meer zo gaat. Niemand die weet hoelang je nog blijft, misschien dat dit afscheid de laatste kan zijn.Zolang het nog kan, ben ik in de buurt. Ik blijf naast je staan tot de laatste minuut. Soms zijn we bang, en soms dooft het vuur. Maar ik hou je vast voor hoelang het nog duurt. En nu je hier bent, geniet ik ervan, Zolang het nog kan." 

Beetje raar eind maar ja. ik wou geen begrafenis gaan schrijven want dat zou ik mentaal niet aan kunnen. vraag ook zeker liedjes aan t liefst nederlandse liedjes dat schrijft t makkelijkste voor mij. als je dit lied wil luisteren moet je t zelf ff opzoeken want hij doet t niet daar boven in.