Alarm

6 1 0
                                    

"Alo Mila nerdesin?"

"Ya Dilan...Dilan! Günde bir insan üç kez nerdesin diye aranır mı!"

"İyiliğin için uğraşıyorum."

"Hanedandayım,odamda.Çıkacağım ama birazdan."

"Her gün her gün eğlenmeye gidiyor olamazsın."

Tolia'ya gidiyorum zaten.

"Sen de eğlence ben diyeyim kafa toparlama."

"Şu kafa toparlama işini biraz azalt da Vera'yla konuş."

"Yemek boyu bana nefretle baktı.Uğraşamam.Kendiliğinden hatırlasın."

"Bak görüş alanımda şu an.Git bir selam ver."

"Öyle mi diyorsun."

"Cilvelenme hemen.Evet,bahçede bizim camın karşısındaki."

"İyi gidiyorum."

"Hadi göreyim seni."

Ayy heyecanlandım!

Odasına girenleri kovduğu için diğer iki gün hiç girmedim.Beni de kovarsa rezil olurum.

Belki bu süreçte hatırlar beni diye düşündüm ama nefreti daha da artmış.Allah'tan evin kalanına karşı bir sempati oluşturmuşum.Yoksa Ayla ve annesi entrikalarıyla beni göndermişlerdi.

"Selam."

Yine beni baştan aşağı süzdü.Karşısına otururken bana olan rahatsızlığını belirterek bakıyordu.

"Huzurlu bir şekilde kahve içiyordum."

Camdan Dilan'ın gülümse işaretiyle birlikte gülümsedim.

"Konuşalım istiyorum..."

Cevap vermeyince devam ettim.

"...biliyorum kim olduğumu sorguluyorsun.Bu evde ne yaptığımı düşünüyorsun..."

"Bu evde ne yaptığını çok iyi anladım..."

Gözlerime baktı.

"...ailemizi düşman edeceksin."

"Ne?"

"Anlamadım sanma.Akşam yemeğinde aileyi birbirine kattın."

"Hayır bir saniye...çok yanlış anlamışsın."

"Neyi anlamışım?"

"Aileyi birbirine katmadım..."

"Babam nasıl sana tepki vermiyor onu da anlamadım."

"Dur onu yavaş yavaş çözersin de...ben niye katiyim aileyi birbirine?"

"Sen kendini zeki sanıyorsun.Herkesi kandırmış bu eve girmişsin..."

"Bu eve beni sen soktun."

"Gideceksin.Elinde sonunda göndereceğim seni."

Vallahi sinirden güldüm.

"Gitmiyorum..."

"Ne?"

"...Gitmiyorum.Hadi bakalım.Gönder beni! Sen beni hatırlayasıya kadar gitmiyorum."

Ayağa kalktım.

"Göndereceğim."

Sinirden gülerek konuşmaya devam ettim.

"Gönder,gönder.Gönderebiliyorsan gönder!"

O da ayağa kalktı.

"Yüzsüz!"

Keşke Ölmüş OlsaydımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin