Sinir

6 1 0
                                    

"Yarın toplantı ayarla."

"Tamam Vera Hanım.Hallediyorum."

Vera Tolia'nın önünde durdu.Sanki burası ona "Hatırla!" diyordu.İçindeki boşluk yine oluştu.Ne yaşadım ben burada?

Girişte iki adam,sert bir şekilde dimdik bakıyordu.Kapının iki yanında duruyorlardı.Vera beklerken biraz camı açtığında gürültülü bir ses işitti.Bu gürültünün duyulmasına rağmen kapıda duran iki adam hareket etmemişti.

Bu sefer cam kırılma sesi geldiğinde arabadan indi ve kapıya doğru adım attı.İlerledikçe bağırış yükseliyordu.İlerledikçe içinde oluşan boşluk büyüyordu.Beyni daha fazla hatırlamasını istiyordu.

Kapının önüne geldiğinde tüm sese hakimdi.Yine de emin olmak için kafalarını kendisine çeviren adamlara sordu.

"Mila mı?"

İkisi de kafasını indirip kaldırdı.

"Evet Vera Hanım."

...

Bugün çok fazla sinirlendim.Hatta 24 saat içinde sinir kotamın haddi hesabı yok.Şu 24 saat içinde tüm duyguları yaşadım ve yine sinir krizi geçiriyorum.

Elime ilk geçen içki şişesini duvara fırlattım.

"Tek bir görevin var orospu çocuğu! Tek bir görev verilmedi mi lan sana!"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Tek bir görevin var orospu çocuğu! Tek bir görev verilmedi mi lan sana!"

Tolia'nın içinde bir sola bir sağa sinirle yürüyordum.

"Evet Mila Hanım."

"Götünle mi kontrol ettin üç adamı!"

"Nefes almıyorlardı."

Hızla önümdeki masaya yürüdüm.İki elimle tüm sinirimi masadan çıkarmak için kuvvetli bir şekilde ters çevirdim.Çevirirken aynı zamanda bağırdım.

"Nefes almıyordu diyor! Bu bilgisayar oyunu mu! Kalbi atıyorsa yaşıyordur..."

Masa gürültülü bir şekilde devrilince yanında duran sandalyeye yöneldim.

"...Atmıyorsa..."

Sandalyeyi aldım duvara çarptım.

"...yaşamıyordur!"

Çetin bar taburesinde oturmuş beni izliyordu.

"Mila..."

"Sus Çetin!"

Sandalyeye tekrar tekme atıp adama doğru yürüdüm.

"Tamam hadi onu geçtim! Bu kadar anlayışlı değilimdir ama bunu anladım..."

İyice adama yaklaştım ve işaret parmağımı kaldırdım.

"...Lan sen adam kaçarken neredeydin!"

"Efendim gerçekten anlık olmuş."

"Mila..."

"Sus Çetin!..

Keşke Ölmüş OlsaydımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin