YALANCI

Merhaba, yeni yayımlamaya başladığım KELEBEĞİ ÖLDÜRMEK isimli kitabıma profilimden ulaşabilirsiniz. Okuyup düşüncelerini belirten herkese şimdiden çok teşekkür ederim.

Panik.

Yanlış bir şey yaptığını hissettiğinde, bunun sonucunda canın yanacağını bildiğinde, pişman olduğunda hissettiğin duygu.

İlk başta ellerin titremeye başlıyor. Sonra bir anda ateşin çıkıyor ama üstüne buz gibi su dökülmüş gibi hissediyorsun. Bazen de öleceğini hissediyorsun. Dayanamadığını.

Korkunun ve panik duygusunun seni yok etmesine izin veriyorsun. Ama bilmiyorsun ki aslında sana hiçbir şey olmayacak. Kötü düşündüğün hiçbir şey başına gelmeyecek. Yaptığın tek şey bu iki duygunun seni içten içe tüketmesine izin vermek.

*

Babamın yanında geçirdiğim altı ay, tahmin ettiğimden de iyi geçmişti. Bu altı ayda ne yaşadıysam yaşayayım, annemin yanında geçirdiğim günler hissettiğim o acı, sinir ve sürekli psikoloğa gitmemi gerektiren panik hissimin ruhumu cayır cayır yakmasından iyiydi. Bunu biliyordum çünkü bu altı ayda kendimi kontrol etmeyi öğrenmiştim. Artık o kadar da fazla düşünmüyordum. Eskisi gibi nefes almak kadar doğal bir şekilde yalan söyleyebiliyordum.

Türkiye'ye döndüğümde en yakın arkadaşım Selen'in yüzüne doğru, "Arya geri döndü seni sürtük." diye bağırmak istiyordum. Umarım bu kontrolümü ve cesaretimi Antalya'nın havasını soluduğumda kaybetmezdim.

İngiltere'de hava soğuktu. Şubattaydık. Biraz önce birkaç kar tanesi çiselemişti ama sonra durmuştu. Elimde eldiven olmasına rağmen ellerim üşüyordu. Ellerimi birbirine sürterek ısı elde etmeye çalıştım. O sırada babam spor arabasının bagajına eşyalarımın olduğu bavulları koyuyordu. Son kez babamın evine baktım. İngiltere bir süre benim suratımı göremeyecekti.