Jeon'un Erkek Bebeği (BDSM)

21 bölum

Kapı itilerek açıldığında ve Jimin içeri girdiğinde  bir eşofman altı giymiştim. Bebek mavisi bir tulum giymişti ve kapüşonunu mavi saçlarının üzerine çekmişti, böylece takılı tavşan kulakları etrafa sarkıyordu.

Emziği ağzındaydı ve benim dışımda her yere bakıyordu. Gülümsememi geri çektim ve bana yaklaşmasını izledim. Elleri arkasındaydı.

"Ne yaptın oğlum?" diye sordum kollarımı çaprazlayarak.

Jimin hiçbir şey söylemiyor. Ayaklarımı yere vurduğumda emziğin ağzından düşmesine izin verdi.

"Bir şey yapmadım." Sesi hafif ve minikti.

"Ellerin neden arkanda?"

"Hiçbir şey baba." dedi Jimin biraz sallanarak.

"Elini göreyim"

"HAYIR."

"Üçe kadar sayacağım." dedim sesimi sert tutarak. Jimin hiçbir şey söylemiyor ama bana bakmaya devam ediyor. Böylece saymaya başlıyorum.

"1."

Jimin tek kelime etmiyor. Ellerini de göstermiyor.

"2."

Jimin hemen ellerini uzattı ve ben de kaşlarımı çatarak ellerine baktım. Sulu boyayla boyanmışlardı. Ellerini arkasına saklamaya gitti ama ben onları yakaladım.

"Nereyi boyadın?"

"Orada." Jimin soruyu pek yanıtlamadan konuştu.

"Bir şaplak ister misin?" diye sordum ve Jimin somurtarak başını hayır anlamında salladı. Elimi avucunun içine alıyor. "Gel babana ne kadar renkli olduğunu göster."

Onu oturma odasına kadar götürdüm. Durup etrafa dağılmış kağıtlara ve ahşap zeminlerdeki parmak boyalarına bakarken kaşlarımı kaldırarak dağınıklığa bakıyorum.

"Ben değildim baba. Kookie yaptı." dedi Jimin, sandalyenin üzerinde duran oyuncak ayıyı işaret ederek. Ayıma ve bana gülümseyen Jimin'e bakıyorum.

"Sadece Kookie  mi yaptı?"

Jimin parmaklarımla oynuyordu, somurtkan hali hâlâ mevcuttu. "Bunu benim ile yapmış olabilir."

"Bunun ne anlama geldiğini biliyorsun küçük prens."

"Hayır."

Gözlerimi kısıp ona baktım. "Yaramaz köşe. Şimdi."

"Ama ba-"

"Kookie'nin yaramazlık köşesinde sana katılmasını ister misin?" diye sordum ve yüksek sesle nefesini verdi. Başını kaldırıp bana bakıyor, gözleri kocaman açılmış ve alt dudağı biraz kabarcıklı. Ağlayacak gibi görünüyordu ama disiplinli olması gerekiyordu.

Batı duvarını işaret ediyorum ve Jimin oraya doğru yürüyor, ara sıra somurtarak bana bakıyor. Çok sevimliydi.

Jimin gidip yere oturdu, çapraz elma sosu sürdü ve duvara baktı. İçimden parmak resimlerine soğuyarak etrafa saçılmış kağıtları topluyorum. O bir kedi miydi? Ah. Çok sevimli görünüyordu.

"Artık çıkabilir miyim baba?"

"Hayır. Konuşmaya devam edersen seni otuz dakika orada oturturum."

Jimin yüksek sesle sızlandı ama sonrasında sustu. Ortalığı temizlemeye hazırlanırken telefonumda bir zamanlayıcı ayarladım. İşim bittiğinde kanepeye oturup mesajlarımı kontrol ettim.

Gözlerimi devirdim ve Jimin'le çok benzediği o k-12 şarkısını mırıldanarak Jungseok'un gelen mesajı sildim. Jeff'in kendisinin ve Danny'nin selfiesi olan bir mesajını yanıtladım.