Wizard - Hakim Ziyech

Part 17 - Ilişkimiz online olmalı

Sabah uyandığımda, gözlerimi açmak bile istemedim. Sanki herşey rüyaydı ve birazdan uyandığımda bitecekmiş gibi geliyor.
Zorda olsa gözlerimi aralayıp, ilk yanımda hala masumca uyuyan Hakimi görmemle hafif tebessüm ettim. Rüya değildi ve gerçekten dün gece yaşanmıştı.

Pişmanlık hissetmiyordum, bu iyi birşeydi galiba? Aksine yine istemsizce gülümsemeye başladığımı fark ettim. Içimden nereden nereye diye geçirirken kendime geldim. En iyisi o uyanmadan üzerimi giyinmek. Yoksa utancımdan yerle bir ola bilirim.

O yüz üstü uzanmış, bir kolunu belime dolamış olduğu için, onu uyandırmadan yataktan kalkmaya çalışmak kolay olacakmış gibi durmuyordu.

Yavaşca kolunu üzerimden çektiğimde, az bir mızmızlanıp, uymaya devam etmesi ile bende sessiz bir oh çekip sakince üzerime giyeceklerimi aldım ve banyoya girdim.

Duşa girmeden aynanın önünde ellerimi boynuma götürmüş dün gece yaşadıklarımız gözümün önüne geldiğinde, yine ve yeniden istemsizce gülümsemeye başladım. Tüm gün böyle gezebilirdim.
Aslında böyle hayal etmemiştim. Ama hayaller ve hayatlar hep farklı değil mi zaten? Şimdi bunu düşünmek bence zaman kaybı.

Duş almış, saçlarımı kurulayıp odaya tekrar döndüğümde Hakimde uyanmış telefonu ile ilgileniyordu ama beni fark ettiğinde hemen bırakıp yanıma geldi.
Uzaktak bakmak kolay şimdi nasıl bakacağım yüzüne.

,,Güzelim", sesi her zamanki gibi, huzurlu ve sakin. Belimden sarılıp yine iyice yaklaşmıştık birbirimize. Alınlarımızı birbirine dayayıp tekrar konuşmaya başlaması ile gözlerimi kapatıp sadece onu dinledim.

,,Seni ne kadar çok sevdiğimi söylemiş miydim?", soru üzerine sadece başımı sallamakla yetindim.
,,Çok seviyorum, nasıl sevdiğimi haykıracağımı bilemiyorum. Iyi ki sen meleğim", saçlarımı kenara koyup, boynumda öpüp tekrar geri çekildi
,,Çok teşekkür ederim"
,,Ne için?", göz gözeydik ve gerçekten niye teşekkür ettiğini anlamak istiyorum.
,,Beni red etmeyip benim olduğun için", ikimizde hafif gülümseyip birbirimize bakmayı sürdürmüştük.
Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ne denir ki? Bende mi teşekkür etsem ama neden?

,,Sen beğenmedin mi?", Hakimin sorusu üzerine hemen bekletmeden cevapladım. Böyle düşünmesini istemiyorum.
,,Hayır beğendim yani güzeldi yani iyidi. Bende mutluyum lütfen sakın-", sözümü bitirmeden Hakim eli ile beni susturup, yine haince sırıtmaya başlamıştı. Bende olsam bende böyle gülerim çünkü baya saçmalaya başladım, iyi ki susturdu yoksa ne diyeceğim daha belli değil.

,,Şşt tamam, sakin, heyecan yok. Sen pişman olma yeter"
,,Değilim. Hiç pişman değilim, senin olmaktan pişman değilim"
,,Bunu duymam iyi oldu, çünkü bundan sonra hiçbir geceyi ayrı geçiremem"
,,O da ne demek?", umarım tahmin ettiğim gibi değildir.
,,Tadını almışken bırakır mıyım sanıyorsun? imkanı yok dayanamam"
,,Yok artık, nasıl olacak o?"
,,Dün gece nasıl olduysa öyle olacak, istersen tekrar gösterim", tam döndürüp yatağa atacakken hemen kendimi çektim, sabah sabah olacak şey değil.
,,Hakim ne yapıyorsun? Sabah sabah çıldırdın heralde", ben kime ne söylüyorum acaba, benimki muziplik peşinde.
,,Bunun sabahı akşamı mı var? Ben seni her saniye, dakika istiyorum, duramam artık"
,,Sapık"
,,Senin sapığınım", odada resmen hırsız polis oynamaya başladık. Ama pek kaçma ihtimalim olmadığı için, ilk hamlemde beni yatağa bastırmayı başarıp üzerime çıkmıştı. Gözleri yine iyice koyulaşmıştı, eğer birşey yapmazsam istediğine ulaşacak.

,,Hakim olmaz, annem babam yan odada eğer öğren-"
,,Öğrenmeyecekler merak etme. Hem biz evlenicez"
,,Tamam evlenince yapar-"
,,Bekleyemem artık anla beni, çıldırıyorum", öpmeye yelkendiğinde bir şekilde destek aldığı kolunu ittirip altından sıyrılmayı başardım.