I'm cooking cookies, hindi yata para sakin ang pagluluto. Lahat ng cookies na ginawa ko na overcooked. I failed to cooked this one. May mga sugat pa ako dahil sa pagluluto ko. I looked at everywhere at our kitchen everything was a mess. May mga plastic na nagkalat, may mga Plato na kahit saan ko lang nalagay, may mga kutsara pang naka sabit sa may lababo.
"What a mess." I tiredly said.
Na overcooked pa ang mga cookies na niluto ko. This food was meant for him. How can I give this to him kung na overcooked na ito. I tried to bite a little cookies but I failed to eat it. Kasing pait ng ampalaya ang nagawa kong cookies.
I still packed it for him. I put some toppings and designs to make it look delicious. I clap three times as I take a picture of it.
"It looks beautiful." Nakangiting sabi ni nanay habang nakasilip sa ginagawa ko.
"Pagbalik ko nay, gagawa ako ulit ng ganito para sayo."
"Ouh segi hihintayin ko yan."
I winked at her as I raised my hand to wave a goodbye to her. Umalis na ako susuyuin ko pa ang isang yon. Agad na akong nag tungo sa paaralan namin. I wait Jake at our favorite spot. Ilang oras din akong naghintay doon pero walang Jake na nagpakita sa akin. Nasaan na ba ang isang yon? I look at my watch it's already 10:00 am in the morning. Mataas na ang sikat ng araw wala pa siya dito.
Nag decide na akong pumasok sa classroom namin. Nilibot ko sa buong classroom ang paningin ko wala din siya dito.
"Angel nakita mo ba si Jake?"
"Kararating ko lang. Hindi ko pa siya nakita. E try mong magtanong kay Ira kanina pa yan dito."ngeting sagot ni Angel.
"Thank you."
Umalis ako agad sa harapan niya at lumapit kay Ira.
"Ira nakita mo ba si Jake?"
"Nakita ko yun kanina sa may rooftop. "Ira said.
"Thank you."
I Immediately walk away, tumatakbo ako agad papunta sa rooftop. Andito lang naman pala ang isang ito.
"Hey love kanina pa ako nag hahanap sayo , andito ka lang pala."wika ko.
But he didn't answer to me. I tried to look at him in his face pero blangko lang itong nakatingin sa kawalan. Hinila ko ng mahina ang manggas ng uniforme niya hindi pa din ito tumingin sakin.
"Hey love what happened to you?"kunot noong tanong ko sakanya.
Tumingin naman ito sa akin yung tingin parang hindi niya ako kilala. Familiar ang tingin na yan sa akin.
"You're familiar." I said as I looked him in his eyes.
"I am familiar to you because I am your boyfriend."malamig niyang saad.
"No you're not him. Nasaan si Jake?"kunot noong tanong ko.
"I am Jake."
"No you're not, I see you one at time at the city."pigil inis kong saad.
"I told you, I am Jake."
"Paano ka naging si Jake, you're different from him."
"Am I?"nang aasar nitong tanong.
"Yes you are."malamig kong sagot.
Iniwan ko siya doon na nakangiti. I'm sure kakambal yon ni Jake,mag kaiba ang mga kilos nila. Naalala niyo pa ba yong taong nakita ko sa City papunta ako noon sa airport.
Nagmamadali akong umalis sa rooftop, I tried to call Jake. Unang ring palang sinagot na niya agad ang tawag ko."Hey love what's up."masayang bati nito.
I didn't answer to him, I just cried while looking at him.
"Why are you crying?" Nagtatakang tanong nito.
"I thought you left me." Humihikbi kong sagot.
"Na late lang ako ng gising, I'm coming. Hintayin ma ako okay?"
I nodded as I wiped my tears. I ended the call ng makita ko na siyang tumatakbo papalapit sakin. He hugged me immediately as he come to me.
"Stop crying I'm already here."he whispered.
Tinulungan niya akong mag ayos. He tie my hair habang pinupunasan ko ang mukha ko.
"You have a twin."mahinang sabi ko.
"Did you see him?"
"Yes I see I him , I even called him love. I thought it was you."
"It's okay don't worry I understand you."
"Pero alam kong hindi ikaw yun."
"How do you recognize me?"confused niyang tanong.
"Sa mga mata at kilos mo. Magkaiba kayong tumingin saakin."
"Paano ba ako tumitingin sayo?"
"You look at me like I am the only one you have. Palagi mo kasing pinapakita sa akin na ako lang ang tanging nakikita mo. You know that I trust you."
"You really know me well." He said as he smiled at me.
"Of course I know you."nakasimangot kong saad.
Sabay na kaming pumasok ulit sa classroom namin muntik ko ng makalimutang ibigay ang ginawa kong cookies.
"This is for you, mamaya mo ng buksan yan."bilin ko.
"May ibibigay din ako sayo, kukunin ko muna saglit."
Nagmamadali itong umalis pag lipas ng ilang oras bumalik itong hinihingal.
"Why did you run?"
"Baka makuha pa ng iba."
Napatingin ako sa hawak niyang bulaklak, isang pongpong na rosas at may iba't ibang kulay na binigay niya sakin, nakita ko ito kanina. Saan ko ba ito nakita?
"Ako ang nag ayos ng mga bulaklak and I made it for you. Na late nga lang ako."
"Thank you very much love , I appreciate it."nangengeting pasasalamat ko.
Paglipas ng ilang oras pumasok na si Miss Lee. She group as into two,May reporting daw na magaganap. It was about our emotional feelings. Related iyon sa magiging topic namin.
"Axel and Kathleen will report the Hate turns into Like."
"Ira and Noriel will report the friendship."
"Doona and Jake will report about love."
"Mariel and Xavier will report the advantages and disadvantages of friendship."
"Angel and Jerra will report the advantages and disadvantages of love."
Pagkatapos mag announce ni miss napagdesisyunan naming mag group study. We decided to go in our place. Naglalakad lang kami pauwi, sabay sabay kaming naglalakad.
"Bakit ba ikaw ang naging partner ko."inis na sabi ni Kathleen.
"Wag ka saakin mag reklamo, gusto mong nagreklamo tara sasamahan kita."Axel said.
"Hey you two stop, kanina pa kayu nagbabagayan."
"Just let them, fit naman sakanila ang topic nila."nakangising wika ko.