"Emre yapma lütfen. Bunca yıl beni sevmedin şimdi neden bunu istiyorsun?" Konuşurken bir yandan kendimi ondan kurtarmaya çalışıyordum. Öyle sıkı tutuyordu ki bu imkansızdı. Canım çok yanıyordu. Kazım nerdesin? Burda olsan izin vermezdin.
"Hala sevmiyorum. Şu haline bak Kazım yaşasın diye kendi canını isteseler vereceksin kullanmaya müsaitsin" Söyledikleri gözlerimi doldururkendayanamayıp ağlamaya başlamıştım. Aşık olduğumda kullandırtıyordum kendimi evet.
"Emre" Dedim neredeyse çıkmayan sesimle. O bana doğru yaklaşırken gözlerimi kapatmıştım. Bana zarar vereceğini düşünürken Emre'ye atılan yumrukla kolumu bırakmak zorunda kalmıştı. Gözlerimi açtığımda ise Kazım'ın abisini görmüştüm. Daha fazla ileri gitmeden doktorlar almıştı Emre'yi elinden.
Yanındaki doktora dönerek "Hastanenizde çalışan doktora dönün bi bakın! Bunlar mı can kurtaracak!" Diye bağırmıştı. Doktor ise sakinliğini koruyordu. "Sakin olur musunuz beyefendi bakacağız icabına kusura bakmayın"
"Seni sikerim oğlum bak kardeşim yok ben varım ayağını denk al. Yenge gel" Dediğinde onunla gittim. "Yenge kan bulundu. Bunu söylemek için gelmiştim ama bu adamın seninle ne işi vardı?"
"Onu Kazım'la konuşacağım abi çok önemli değil. Kan bulundu mu kimden nasıl?"
"Ya varmış birisi işte Kazım iyileşecek yenge" Mutlu olmuştum. Sevdiğim iyileşiyordu.
...
Hasta yatağından kalktığında bırakmayacakmış gibi boynuna sarılmış, hasret kaldığım kokusunu çekmiştim içime. "Çok korktum. Çok korktum sevgilim. Bırakmadın bizi"
"Bırakmadım. Hiçbir zaman bırakmayacağım sizi"
"Oğlum, iyisin demi?" Diye sord annesi. Ona gülümseyerek "İyiyim annecim" Diye cevap verdi. "Ama diğerleri?"
"İyiler" Dediğimde bana döndü. "Hepsi iyiler ama seni çok merak ettiler"
"Hepimiz iyiysek sorun yok o zaman" Nasıl bu kadar rahattı? Ölebilirdi. "Kazım, ölebilirdin bu ne rahatlık?" Dediğimde beni alnımdan öptü. "Ölmüş gibi bi halim var mı balım? Ee hadi evimi özledim ben evimize gidelim"
"Gidelim oğlum. Hadi gelin"
Yola çıkmıştık. Yol boyunca çıkmamıştım kolunun altından. Oğlumuz olacaktı.
...
Aradan geçen 2 yıl sonucu ne miydi? Oğlumuz 2 yaşında, karnımdaki kızımız ise 8 aylık...
Evet, ikinciye hamile kalmıştım ve bu seferki kız olacaktı. Kazım öyle mutlu olmuştu ki kızımız olacağını öğrendiğinde bütün gün susturamamıştım onu.
Yine sabaha karnımı okşayarak, bebeğimizle konuşarak uyandırmıştı beni. Uyanıp başımı hafifçe kaldırdığımda gülümsemişti. "Aa annesi uyandı. Günaydın karıcım" Ona gülümsedim. "Günaydın hayatım ne yapıyorsun?"
"Kızımızla konuşuyorum" Diyerek alnımdan öpmüştü beni. Ona aşk dolu gözlerle baktım. Elimi yanağına koyup baş parmağımla yanağını okşadım. "Ailemin hayatıma kattığı tek güzel şeysin Kazım" Bana hafifçe tebessüm ederek iki elini de başımın arkasına koymuştu. "Güzel karım benim" Diyerek dudaklarıma kısa süreli bir öpücük bırakıp çekilmişti.
"İyi ki sevgilim" Uzun süreli bakışma sonrası ben konuştum. "Kazım, çocuklarımıza hep destek olalım tamam mı? Ne isterlerse istesinler zor da olsa inanalım onlara çok sevelim hiç el kaldırmayalım" Beni tekrar öptü. "Söz veriyorum çok iyi babalık yapıcam onlara"
Biz konuşurken Bulut girmişti içeri. "Günadınn" Şirinliği ikimizi de güldürmüştü. "Gel oğlum" Diyerek kollarını açtı Kazım. Bulut ise bana dikkat ederek aramıza oturmuştu. Bana dönüp o güzel gülümsemesiyle "İyi mişin anye?" Diye sordu. "İyiyim aşkım" Diyerek öptüm onu.
Elini karnıma koyup yaklaşarak karnımı öptü. "Kaydeşim buyda mı haya"
"Evet oğlum"
"Ne şaman geyecek?
"Az kaldı babacım sık dişini. Emin ol bende çok merak ediyorum"
Hayatımda en çok ulaşmak istediğim noktaya ulaşmıştım. Sevdiğim adam, yanımda oğlum ve karnımda kızım... Hiç sevilmediğim kadar da seviliyordum.
"Kazım" Dediğimde yüzünü bana çevirdi. "Kazım kurban olsun sana söyle" Dediğinde hafifçe tebessüm ettim. "Adı Asel olsun mu?" Diye sorduğumda o düşünür gibi susarken Bulut ondan önce onay vermişti. "Çok güşey işim anye oyşun oyşun"
"Oğlumda istiyorsa olsun o zaman" Kızımızın ismini de bulmuştuk.
Bu bölüm servis beklerken yazılmıştır💅
Bebişimizin adını da buldukk şaşırdık mı?
Diğer bölüm Asel geliyoorr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçekleşemeyen Hayaller/Kazımcan Karataş
Fanfiction"Futbolcu olacaktım ben! Bende çok başarılı olacaktım! Olmadı, ailem destek vermedi bana! Elimden tutmadı! Benim mutsuzluğum onlar için bayram günüydü! Yaşayabileceğim her güzel şeyin önüne geçtiler! Beni başlarından atmak için evlendirdiler seninle...
