Eve vardığımızda yine dikkatle yatağa kadar götürmüştü beni. "Canın yanıyor mu?" Diye sorarken ben ise ona düşmekle meşguldüm. "Hayır" Dedim gözlerimi ondan çekmeden.
"Aç mısın peki? Açsan buraya getireyim burada doyur karnını ama aç uyuma" Hızlı hızlı konuşuyordu. Onu sakinleştirmek adına elini tuttuğumda susarak derin nefesler almıştı. "Birşey istemiyorum. Tek istediğim" Dedim ve sustum.
Derin nefeslerden sonra devam ettim konusmaya. "Ceren sana sarılarak uyumak istiyorum" Bunu neden ve nasıl söyledim bilmiyorum. Tek bildiğim bu kıza karşı boş olmadığım.
(Ceren)
Söylediği şey ile donup kalmıştım. Gözlerimi kaçırıp ne diyeceğimi bilememiştim. O ise cevap bekliyordu.
"Tamam, olur. Üstümü degistirip geliyorum" Diyerek pijamalarımı alıp lavaboya girdim ve orada giyindim. Onun önünde giyinmek istemiyordum.
Siyah şortlu pijamalarımı giyerek yanına gittim ve yatağa yattım. Bana sarılmasına ise izin vermiştim.
Arkamdan belime sarıldığında nedenini bilmem ama içim titremişti. Hoşuma gidiyordu galiba... Ama hayır. Emre'den başka erkeği sevemezdim ben, ondan başkasından etkilenemezdim.
Kollarında öyle huzurlu uyumuştum ki. Kendi evimde, kendi yatağımda huzursuzlukla kıpırdanırken sevmediğim bi adamın yatağında huzurla yatıyordum.
Belki de bana sevdiğimi hatırlattığı içindi bilemiyorum. Düşünmekte istemiyorum.
Ertesi sabaha sarılmış şekilde uyanmıştım. Arkamı döndüğümde hala uyuyordu. Yavaşça yataktan kalkıp defter ve kalemimi alarak mutfağa gittim ve sandalyeye oturarak masaya yaklaştım. Yine başlıyorduk...
Yeter artık. Her geçen gün seni özlüyorum ve özledikçe hasretini başka bi adamla geçirmeye çalışmak istemiyorum. Gel desen koşarak geleceğim sana sen neredesin? Ne yapıyorsun şuan? Ben senin kardeşini bile seni her gün görebildiği, istediği zaman sarılıp öpebildiği için kıskanıyorum biliyor musun?
Yazdığım satırlar yine gözlerimi doldururken yavaşça kapattım defterin kapağını.
Şu 5 yıl boyunca defalarca kez denemiştim Emre'yi unutmayı ve defalarca başarısız olup yine yenilmiştim ona.
Evli de olsam, ki evliliğim normal bir evlilik değil.
Emre'yi severek öleceğimin farkına varmıştım.
Defteri kaldırdıktan sonra telefona gelen mesaja üstten baktım. Elif üst üste Ceren, acil bak, Ceren buraya bak gibi şeyler yazıyordu.
Odadan sessizce çıkarak sohbete girdim.
Ceren:Aşkım ne oldu?
Elif:Sonunda
Elif:Bir şey gördüm ama üzülmeyeceksin tamam mı?
Bunu söylediğinde bile midem bulanmaya, karnıma ağrılar girmeye başlamıştı. Bunu ne zaman duysam sonunda kahroluyordum.
Ceren:Söz veremem
Ceren:Sen benim üzülmemi düşünme ben Emre'yi severken başka bi adamla evliyim bana koymaz
Elif:Ama ben nasıl söyleyeyim ki
Elif:*Fotoğraf x3*
Gözlerimi kapatıp derin nefes alarak elifin gönderdiği fotoğrafları açtım.
Açmamla şok olmam bir olmuştu. Birinde Emre ve bir kızın instagram hesapları vardı ve birbirlerinin baş harfleri biyografilerinde yazıyordu.
Digerinde ise o kız ve Emre'nin... Öpüşürken fotoğrafları vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçekleşemeyen Hayaller/Kazımcan Karataş
Fiksi Penggemar"Futbolcu olacaktım ben! Bende çok başarılı olacaktım! Olmadı, ailem destek vermedi bana! Elimden tutmadı! Benim mutsuzluğum onlar için bayram günüydü! Yaşayabileceğim her güzel şeyin önüne geçtiler! Beni başlarından atmak için evlendirdiler seninle...
