"Sevgili günlük,
Yazmayı öğreneli sanırım 1 yıl oldu ve ben artık hata yapmıyorum.Ayrıca o günkü beni seçen arkadaşımla da çok iyi anlaşıyoruz.Her şey çok güzel.Ama çoktan biriyle çift olduğum için artık ne senseiyle ders yapabiliyorum ne de avcı oyunu oynayabiliyorum.
Çiftimin adı Bakugou.Yani ben ona bu ismi verdim çünkü o her zaman beni avcı oyununda 'bam!' yapıyordu.O da bana Kirishima diyor.Dişlerim köpekbalığına benzediği içinmiş.
Neden bilmiyorum ama bu yetimhanede kimsenin ismi yok.Çiftler birbirine ismini veriyor ve yeni bir çift olunmadıkça isim değiştirilemiyor.Ben ismimi sevdim,köpekbalığı olmak havalı.
Bence Bakugou da ismini sevdi.Çünkü sevmeseydi 'İğrenç!' derdi,biliyorum.O çok açık sözlüdür.Sevmediği şeyleri söylemekten çekinmez.
Biraz da derslerimden bahsedeyim.Bana bu günlüğü verip her şeyi yazmamı istediler çünkü.Sanırım yazım gelişsin diye.
Derslerim çok iyi,zaten buraya ilk geldiğimde bana bir zeka testi yaptılar,geçtiğim için yetimhaneye girebildim.Geçemeyenleri ise
başka yetimhanelere verdiler çünkü burası normal bir yetimhane değil.
Senseim anlatmıştı.Burda çocuklar topluma zeki bir insan olarak kazandırılmak için eğitiliyormuş ve bu yüzden eğitimimiz diğer çocuklarınki gibi değilmiş.Mesela ben coğrafya ve resim gibi dersler alıyorum çünkü zeka testinde görsel hafızamın iyi olduğunu fark etmişler.
Bakugou ise işitsel zekada iyiymiş.Ayrıca bana söylediğine göre onun zeka testi yetimhanedeki en iyi olanmış.Bunu duyunca biraz onun gibi olmak istedim ama sonra geçti çünkü ben o değilim.Yani Bakugou böyle söyledi.
Bir de biliyor musun günlük,ben buraya geleli tam 5 yıl oldu.Şu an ise 6 yaşındayım. Evet,matematik de biliyorum.Burda herkes dört işlemi öğreniyor kalanlar ise yeteneklerine göre gruplanıyor.Ben ihtiyacım olan kadarını alıp bıraktım çünkü matematik beni korkuttu.Neden bilmiyorum ama sayılar bana kötü şeyler çağrıştırıyor günlük.
Aa dur,sana buraya geldiğim ilk beş yılda ne yaptığımı anlatayım.Yani çok hatırlamıyorum ama herkesin yetimhane müdüründeki dosyalarında videoları var,oradan baktım.
Önce dediğim gibi,başka bir yetimhanedeymişim. Sonra beni zeka testine sokup buraya almışlar. Daha bir yaşında nasıl testi yapmışım bilmiyorum,sanırım beynimi inceleyip bir şeyler söylemişler.Sensei'ye sorduğumda şöyle demişti:
-Beyin kıvrım sayılarınızı ve dalgalarını ölçerek zekanızın neye baskın olduğunu bulduk.Ayrıca genetik kodlarınızda da her şey yazılı.Bu kadarını bilmen yeterli çünkü bizim tekniklerimizi ne geçmiş nesiller kullandı ne de gelecek nesiller kullanabilecek.
Doğrusu ne demek istediğini hiç anlamadım ama o an bilgili görünmek için kafamı sallamıştım.Çünkü sensei bilgili çocukları seviyordu.
Herkes iyice birbirini tanıyıp çiftler oluşmaya başlayana kadarsa eğitim alıp avcı oyununu oynamaya devam ettik.Tabi çift olanlar bir kenarda izliyordu.Sensei'nin dediğine göre tüm çiftler oluştuğunda çok iyi daha farklı ve eğlenceli oyunlara geçeceğiz.Heyecanlandım!
Sen de benimle birlikte bekle tamam mı günlük,o oyunları çok merak ediyorum."
Kirishima
ŞİMDİ OKUDUĞUN
50
Fanfiction[bakukiri/kiribaku] Çok yakınında, yanı başında, bir Albatros kulacı kadar uzağında düşüncelerimi ve duygularımı ona açık açık ilan ederken o beni duymuyor bile. Ne yazık bana!
