მარიამის pov:
მარიამი: კარგად მომისმინე სახლში არაფერი აღარ გითხარი რადგან მინდოდა დროულად წასულიყავი მაგრამ ახლა უკვე ყელში ამომასხაა ვინ ხარ რო შენ ჭკუაზე ვიარო მეორედ ჩემ პირადში არ დავინახო ჩაერიო
თორნიკე: ნერვები არ მომიშალო და ცოტახანიც მივალთ და გაიგებ ვინ ვარ შენთვის
მარიამი: მივიდეთ ავიღებ სამაჯურს და წავალ
ხმა აღარ გაუღია ჩუმად ვიჯექით მთელი გზა.
სადგანაც მოვიწყინე სიმღერა ჩავრთე მანქანაში რაც ძალიან მესიამოვნა
"World in my eyes" ჩემი ფავორიტია
დიდ ხანი არც გვივლია მალევე მივედით ბიბლიოთეკაში (ბიბლიოთეკა უნივერსიტეტისგან მოშორებით არის)
მარიამი: აქ არის?
თორნიკე: ბევრ კითხვებს სვამ და მაბრაზებ?
მარიამი: ოჰ ვაბრაზებ ბიჭს თურმე
შევედით შიგნით და ხელი ჩამკიდა
მარიამი: გამიშვი მეთვითონაც მოვდივარ
თორნიკე: მაცადე ორი წუთი ხელი მოგკიდე ხო არ შემიჭამიხარ
მარიამი: კარგი ხო გაჩერდი
იმ სექციაში მიმიყვანა სადაც წინაზე შევხვდით
მარიამი: აქ რა გვინდა?
თორნიკე: ახლა მე სამაჯურს დაგიბრუნებ მაგრამ შენ ერთ სურვილს შემისრულებ
მარიამი: კარგი მალე მომეცი და მითხარი რა გინდა
გამომიწონდა უნდა გამომერთმია როდესაც ხელი მაღლა აწია
თორნიკე: დარწმუნებული უნდა ვიყო რო უარს არ იტყვი ისე ვერ მოგცემ
მარიამი: რა არის ეგეთი ასე ძალიან რომ გინდა
თორნიკე: იცი რა მგონი ჯობია რომ ჯერ შეასრულო და მერე მოგცე ხომ დაინახე რომ მაქვს სამაჯური და არ გატყუებ
უკვე ნერვები მეწეწება ამ დეგრადირებულმა კიდე სამაჯური ჯიბეში ჩაიდო
