მარიამის pov:
თორნიკე: გაიღვიძე მარიამ.. გესმის ჩემი
ყურში ჩამესმის ხმები, მაგრამ ყურადღებას არ ვაქცევ, ვტრიალდები და ვაგრძელებ ძილს.
ვიღაც მკოცნის ხელში შემდეგ ტუჩებთან ამოდის და ჩემ ტუჩებს ეამბორება წამით მეც ავყევი და კვნესაც კი ამოვუშვი მაგრამ მოვედი მაშინვე აზრზე როდესაც მკერდზე შემეხო
მარიამი: რას აკეთებ?
თორნიკე: გკოცნი?!
მარიამი: მეც მაგას გეუბნები გადი ახლავე ჩემი ოთახიდან
თორნიკე: კარგად კვნესოდი, თანაც უნივერსიტეტში გაგვიანდება
მარიამი: ვაიმე უნივერსიტეტი...
ეგრევე წამოვხტი და გარდერობში შევვარდი ტანსაცმლის ასარჩევად
თორნიკე: იბანავე მიდი შენ, მე უკვე გაგიმზადე ჩასაცმელი...
გამიკვირდა მაგრამ დავთანხმდი და გავეშურე აბაზანისკენ
15 წუთის შემდეგ*
თორნიკე: ჩემ წინ ან სულ შიშველი დადექი ან ჩაცმული!
მარიამი:რა?
თორნიკე: რა და მარტო მაგ პირსახოცში რო ხარ სურვილი მიჩნდება გაგაშიშვლო..
მარიამი: გადი და არანირი სურვილი აღარ გაგიჩდება
თორნიკე: რა დრო გჭირდება? საბოლოოდ იმ ფაქტის შესაგუებლად რომ ჩემი ცოლი ხარ, ც ო ლ ი გესმის?
მარიამი: მე არ მსურდა შენი ცოლი გავმხდარიყავი მე თავისუფლება, სწავლა და გართობა მინდოდა, გესმის ახლა, შენ არ იყავი ჩემი გეგმის ნაწილი
თორნიკე: საკმარისია!!!
მარიამი: არ არის საკმარისი იმის გამო რომ მკვდარი ფული აგეღო, რომელიც არც კი ვიცი, როგორ გაქვთ ნაშოვნი ცხოვრება ამიწეწე და ვერ ვალაგებ. იცი, რამხელა სტრესია ეს ყველაფერი ჩემთვის?
თორნიკე: ფიქრობ, სრულიად უცხო ქალის მოყვანა, ჩემთვის ადვილი იყო?
ეს იმიტომ გავაკეთე ვიფიქრე დავშორდებოდით, მეც მომატყუეს ახლა გაიგე?
