𝐻𝐴𝑌𝐾𝐼𝑅𝐴𝑁 𝑌Ü𝑅𝐸𝐾

7.~Sesiz Çığlık~

[HAYKIRAN YÜREK]

7.Bölüm

600 yıldız/ 1 K yorum

SESSİZ ÇIĞLIK

Bazı kalp haykırışları vardır, sessiz çığlıklara benzer.

Sessiz çığlıklar dile dökemediğin, dökmek isteyipte çekindiğin. Susmaya mecbur kaldığın çoğu şeyi kapsayan bir çığlıktı, sessiz çığlık.

Hani bazı anlar vardırya, keşke böyle olmasaydı da gönlümden geçen olsaydı dediğin. Ama o hep senin keşken olarak kaldığı o anlar. Gönlünden geçen değil de gerçekte olan yaşanınca insanın canı acırmış, sessiz çığlıklarda nefes arar olurmuş.

Kucağında oturan kadının ince beline kolunu doladığı gibi kendine doğru çekmiş, kadının başını boynuna yaslarken bacaklarının altında diğer kolunu geçirip bacaklarını kendisine doğru çekmişti. Rahat bir pozisyonda dururken kadının şaşkınlıkla tutulan nutkunu umursamadan, ondan gitme korkusuyla sımsıkı sarılmış, kadını heybetli göğsüne bastırmıştı.

Araba koltuğunu geriye yatırdığı için hiçbir zorluk çekmeden Şilanı yan bir şekilde kucağında bir bebek misali bağrına basıyor ordan hiç gitmesin istiyordu.

Gönlünden geçen buydu, ya gerçekler.
Gerçekler adamın sessiz çığlıkları olmuştu. O çığlıklarda nefes arar olmuştu. Oyaski nefesi şimdi kucağındaydı ama yine nefessizdi.
Başı bağrında kulağı onun için hergün yanıp haykıran yüreğinin üzerindeydi.

Kadın duyarmıydı onun için çırpınıp haykıran yüreği, kadın duyarmıydı bu aşkı bu sevdayı, kadın bir gün bilirmiydi onu seven o eşsiz kalbi.

Peki ya kadın bir gün unutturmuydu sevdiği adamı. Bir gün severmiydi kucağında oturduğu, imam nikahlı eşi olan adamı.

Peki gerçekten seviyormuydu o adam mı? Yada onu kendine yar mı sanmıştı!? Zaman...zaman gösterecekti herşeyi.

Hani derler ya sevdiğini alamadıysan, aldığını seveceksin.

Bilinmezlikti, ikisi için de bilinmezlik.

Adamın sevdası ikisine yetermiydi!

Yüreğine hançer soksa, adam gül sanar canına kurban olsun yüreğim derdi.
Peki kadın adamı yüreğinden mi hançerleyecek yoksa o yüreği gül bahçesimi yapacaktı...

Kadının sırtında gezindi avuç içleri artık dokunmaktan çekinmek istemiyordu.
İmam nikahlı karısıydı. Helaldi ona.
Sımsıkı sarıldı, göğsüne bastırdı, evin burası olsun demek istercesine.

Küçük avuç içleri ile heybetli göğsü itmeye çalıştıkca izin vermeyen adam sinirini bozuyordu. En son olmak istediği yerdeydi. Temas istemiyordu.

"Bırak kalkmak istiyorum."dedi endişeyle kendisine dokunulmasından hoşlanmıyordu.

Bırak dediği gibi Merdan Asaf kollarını çözmüştü. Kadını göğsüne mahkûm etmeyecekti. Araba bir anda dururken kaşlarını çattı, sert çehresinde gezine siyah gözlerle aynı renk olan irislerle kesişirken gözleri arabanın neden durduğunu sorguluyordu.