Teacher's only student - Arcen

Protective Teacher

Arif o kişiyi görmüştü. Bu kişi Ömerdi. Gözlerini kaçırdı. Cenan arkasına döndü, anladı Arif'in neden korktuğunu.

"Anlaşıldı.. Korkmana gerek yok Arif. Ve böyle şeyler olunca bana söyle, olur mu?"

"Sorun yok hocam cidden."

"Arif."

Sesi sert ve ateşli çıkmıştı. Arif kızardığını hissetti. Çantasında ki günlüğü açıp yazı yazmaya başladı. Cenan masasına oturup, kahvesini içerken onu izledi.

"Ne yaptın böyle? Neden bu kadar hoşsun?.."

Diye geçirdi içinden. Tabi sadece içinden geçirebiliyordu.. Yüzüne söyleyemezdi bunları, söyleseydi nasıl da garip olurdu değil mi?

Düşüncelerinde boğulurken yanında birini hissetti. İşte düşünceleri olan o çocuk.

"Hocam ee şey.."

"Ne oldu yavrum?"

Arif duraksadı. Hayır hayır bu lafı Atakandan sonra biricik öğretmeni söylemişti ona. Ama daha ateşli ve hoştu onun ağzında. Hoşuna gitmişti bir an da.

"Arif, Dalıp gittin yavrum?"

Arif daha da kızardı. Eğer bir şey söylemezse ne kadar garip olacağını biliyordu.

"Hocam.. bu soruya bakabilir misiniz?"

"Tabi ki Arif, anlamadığın yer neresi?"

"Burası hocam.."

Öğretmeni anlatmaya başladığı gibi o da gerçeklikten koptu. Bir yere dalıp gitti.

"Arif, dinliyor musun beni?"

"Ha, kusura bakmayın hocam dalmışım."

"Bir dahakine dikkatli ol tamam mı?"

"Peki hocam."

Öğretmenini dinleyen, küçük ilkokul çocuğu gibi olmuştu sanki. Teneffüs bitince tekrar yerine oturdu. Üzerinde ki gözleri fark etmişti ve bu daha da kızarmasına neden oluyordu. Biricik öğretmeninin onu izlemesi..

Sonunda bitmişti okul. Herkes için mükemmel bir şeydi fakat Arif için öyle değildi. Atakan bir köşeye sıkıştırır diye korkuyordu hep.

Cenan bunu fark edebiliyordu. O korkuyu o kadar yansıtıyordu ki..
Cenan tekrar hoş bulduğu çocuğun yanına geldi.

"Arif, bir şeylerden aşırı korkuyorsun. Bunu fark edebiliyorum."

"..Hayır hocam."

"Neden benden saklıyorsun?"

"Saklamıyorum hoc-"

"Saklıyorsun, yalan söylüyorsun bana. Tekrar etmemi ister misin? Yalandan nefret ederim."

Sesi bu sefer sert çıkmıştı. Arif yenildiğini hissedebiliyordu. Öğretmenine her şeyi anlattı.

"Üzgünüm hocam.."

"Sadece her şeyi anlat. Neyden korkuyorsun bu kadar?"

"Atakan.."

"Şu sabah seni zorbalayan çocuk mu?"

"Evet, onun tekrar beni bulmasından korkuyorum işte."

"Bulması derken?"

"Evime doğru yürürken hep peşimden gelir, ara sokaklara sıkıştırır beni."