Kıskanç sanji

Çoğu şeyin başlangıcı

3ji
Bütün gece uyanık kalmıştım dışarıyı izlerken bir iki sigara yaktım ve düşündüm.
Ne yapacağımı. Ve bulmuştumda.
Okula bu sefer kafam eğik ve gülümseyerek gidiyorum çünkü düşündükçe gülesim geliyor.
Planım çok güzeldi, tıpkı nami-swan gibi!
Kurnaz, sinsi, ikna edici ve yalanlarla dolu. Ama genel olarak güzeldi.
Ve içeri girdim ilk ders tarih yani robin-chwan.
Uf hiçbir şey olmamış gibi davransak olmaz mı?
Sınıf yerine ilk bi zeff'e gittim dün onun yanına gitmiş usopp ve götünü zor kurtarmıştı hatırladığım kadarıyla. Adam endişelenmiştir etrafı yıkmamıştır inş diye düşünürken onu kantinin önünde buldum oturmuş kara kara düşünüyordu. Erken gelmek ikimizdede var yani o hocalar yüzünden erken geliyor ama neyse. Ona doğru yürümeye başladığımda beni gördü ve ayaklanınca hemen geri oturmasını istedim.

Sanji:Otur otur.

Yorgundum uykuluydum ve kafamı boşaltabileceğim kimse yoktu. Bi de dayak hiç dayak yiyecek halim yok.

Zeff:Lan dün ne oldu! Senin şu Pinokyo kılıklı arkadaşın geldi yoksun dedi sonra saçma sapan bir şeyler uydurup kaçtı şerefsiz! Bulunca anlatırız dedi gelmedi! Dersi mi astın lan sen!

Çantamın yere yapışmasına izin verip önümdeki masaya kollarımı koyup üstüne kafamı koydum biraz küçülmüş de olabilirim.

Sanji:....

Uykum olmadığı için dikelip kafamı duvara dayadım anlatmaya utandığım için ellerime baktım ne güzeller. Arada zeff'e bakıp yine önüme baktım sessizdi sanki hazırlanmamı ve rahat olduğumda anlatmamı bekliyordu ama hiç rahat değilim şuan.

3. Person bakış açısı(herşey)
Zeff sanjiye bakıyor sanji ona bakmıyordu.
Ve sonunda zeff elini kaldırıp sanji'nin başının üstüne koydu.

Sanji:Ha..?

Zeff:Ulan patlıcan anlatsana benim lan ben ısırmam.

Sanji zeff'e baktı zeff biraz başını biraz okşadıktan sonra gözünün önündeki saçlarını düzeltti ve kollarını masaya koyup yaklaştı normal bir şey olmamıştı ki anlatamıyordu ve baba içgüdüleri bunu hemen sezmişti.

Sanji:Ben...

Zeff sabırla bekliyordu zorlamıyordu ama hafiften endişelenmeye başlamıştı.

Sanji:Biraz sinirlerim bozulmuştu bende derse giremedim.

Zeff:Gerçekten bu yüzden mi girmedin?

Sanji:İnanmadın değil mi.?

Zeff:Hayır tabii ki de.

Sanji:heheheh...uf..

Neresinden başlayabilirdi ki konuşamıyordu ama içindekileri birine anlatmak istiyordu ve zeff bunun için harikaydı ve bir yerinden başlamaya karar verdi.

Sanji:Ben..birşey öğrendim..ve..çok canımı yaktı..bende derse giremedim...

Zeff duyduğu karşısında şaşırmıştı çünkü sanji güçlü bi çocuktu bir iki kelimeye üzülecek biri değildi. Sonra zeff sanjiyi çekip gözlerine baktı.

Zeff:Ağladın mı lan sen?! Sakın yalan söylemeye kalkma!

Sanji:Evet.

Zeff:Lan sana- ne?

Sanji:Tutamadım kendimi..

Zeff sanji'nin mahçup ve solgun yüzüne baktı sanji hala ellerine bakıyordu.

Zeff:Neden ağladın? Buraya gelseydin ya! Kim ne dedi! Söyle hemen!

Sanji minik bi gülümsemişti çünkü zeff ona karşı korumacı bi tribe girmişti sahip olmadığı babasıydı sanki...